Page 51 - อ่านฟรี! OFF AIR 3 ~YES OR NO คนที่ใช่ ใครที่ชอบ~
P. 51

MICHI ICHIHO


                           ็
                  ่
                                                       ้
                                                                      ่
          ...ซึ่งก็คือพอ จะกลายเปน ‘โฮมาเระซัง’ อุชิโอะชอบการเรียกดวยชื่อแบบนั้นมากกวา ถึง
                                       ื
               ั
                                ี
                                                                        ื
          อย่างน้นเขาก็พอเข้าใจสาเหตุท่ไม่เรียกช่อต่อหน้าทุกคน และเข้าใจว่าตนจะเข้าไปยุ่งเร่อง
          นั้นไม่ได้
                “ท�าไมตอนนี้แม่ไม่ใส่ต่างหูแล้วล่ะ? เพราะเจ็บใช่ไหม?”
                                 ั
                                        ั
                “ดูเหมือนจะเจ็บแค่คร้งแรกเท่าน้นแหละครับ คุณนายเลิกใส่หลังอุชิโอะซังเกิด
          คงเป็นเพราะถ้าอุชิโอะซังยื่นมือไปจับจะอันตรายน่ะครับ”
                อุชิโอะไม่พอใจนิดๆ เพราะรู้สึกเหมือนโดนบอกว่าเป็นความผิดของตัวเอง
                “ตอนนี้ไม่อันตรายแล้วนี่นา”

                     ี
                              ี
                “ตอนน้คุณนายเปล่ยนมาสวมชุดกิโมโนเป็นหลัก คุณนายอาจคิดว่าต่างหูไม่ค่อย
          เข้ากับกิโมโนกระมังครับ”
                “เหรอ...”

                สวมกิโมโนแล้วใส่ ‘ต่างหูแบบเจาะ’ ไม่ได้เหรอ การแต่งกายของผู้ใหญ่เนี่ยยาก
          จัง ทั้งที่สีแดงยิ่งกว่าแดง สีที่ไม่มีในกล่องสีไม้นั้นต้องเหมาะกับหูของแม่แน่นอนแท้ๆ

                                                                        ื
                                                               ี
                                           ื
                                         ั
                ว่าแต่หูของแม่มีรูด้วยเหรอ จากน้นเม่ออุชิโอะแอบดูแม่แต่งหน้าท่หน้าโต๊ะเคร่อง
          แปงในวันหน่ง ปริศนาน้นก็คล่คลาย แม่ใช้ผงสีเน้อท่ใช้ทาหน้าแต้มลงบนต่งหูด้วย ท่แท้
                   ึ
                                              ื
                                                                ิ
                                                ี
                           ั
                                ี
                                                                       ี
          ก็ใช้ผงนั่นอุดรูไว้นั่นเอง มือของแม่ตั้งใจอุดรูยิ่งกว่าตอนแต่งหน้าจนดูราวกับก�าลังปิดกั้น
          อะไรบางอย่างไม่ให้หลุดรั่วออกมาจากรูที่เล็กเพียงปลายเข็มนั้น
                “...คุณแม่”
                อุชิโอะเอ่ยเรียกโดยรอจังหวะตอนที่แม่เสร็จสิ้นกระบวนการทุกอย่างแล้ว
                “มีอะไรเหรอ อุชิโอะ”
                มือขาวผ่องของแม่กวักเรียก แต่อุชิโอะรู้ว่าหากตนเข้าไปใกล้แล้วโผเข้ากอดหรือ

                                    ี
          เกาะขาออดอ้อน แม่จะต้องหลบเล่ยงอย่างนุ่มนวล พร้อมกับปฏิเสธอย่างอ่อนโยนว่า
          เดี๋ยวชุดแม่จะยับ หรือไม่ก็ ไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้ว มันไม่เหมาะนะลูก

                                         49
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56