Page 48 - อ่านฟรี! OFF AIR 3 ~YES OR NO คนที่ใช่ ใครที่ชอบ~
P. 48

OFF AIR 3



                                               ี
                                             ิ
                “ฉันอยากอยู่กับโฮมาเระซัง อยากท�าส่งท่มีประโยชน์ต่อโฮมาเระซัง ถ้าคุณไม่
          ชอบใจนักก็ไปห้ามเขาเองสิ”
                ส�าหรับโฮมาเระแล้ว ค�าพูดของเธอกับค�าพูดของไซโจต้องมีน้าหนักไม่ต่างกัน
                                                              �
          แน่นอน ถึงอย่างนั้นไซโจกลับยกนิ้วกดหว่างคิ้วที่ก�าลังขมวดจนยับย่น
                “ไม่ได้หรอกครับ เพราะผม... ลาออกจากงานแล้ว และต้งใจจะไม่ข้องแวะกับ
                                                           ั
          บ้านวากามิยะอีกเป็นอันขาด”

                “ท�าไมล่ะ”
                “เพราะผมหลุดปากพูดกับโฮมาเระซังว่า ‘คนท่ตายน่าจะเป็นคุณมากกว่า’ ถึงจะ
                                                  ี
          เป็นเพราะก�าลังสะเทือนใจ นั่นก็ไม่ใช่ค�าพูดที่อภัยได้เลย”

                “ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก โฮมาเระซังโกรธรึเปล่า?”
                “ไม่ครับ”

                “เห็นไหมล่ะ ถ้าขอโทษ โฮมาเระซังต้องยกโทษให้แน่ มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วท ่ ี
          โฮมาเระซังจะไม่ยกโทษให้ไซโจซัง”

                “ขอโทษไม่ได้หรอกครับ”

                “ท�าไมล่ะ”
                “เพราะนั่นคือใจจริงของผม แม้แต่ตอนนี้ก็ตาม”

                ไซโจยืนยันอย่างสงบนิ่ง ไม่หลบสายตาแม้แต่น้อย
                                           ่
                                           ี
                                       ื
                                                                        ึ
                                                ่
                                            ั
                                                                       ้
                                       ่
                                                                 ั
                  ้
                “ถาจะขอโทษ ผมคงขอโทษแค่เรองทตวเองโงเขลาจนไม่สามารถปดบงความรสก
                                                                       ู
                                                               ิ
          นั้นเอาไว้ได้”
                                                                        ี
                                                           ี
                ฉันควรโกรธไหม? หรือว่าควรร้องไห้? บางทีการกระท�าท่ควรท�าแทนสามีท่น ี ่
                                                                     ี
                                                        ี
                              ั
              ี
                     ั
          ตอนน้คงไม่ใช่ท้งสองอย่างน้น เธอลดสายตาลงโดยไม่ต้งใจ วันน้รองเท้าของไซโจท่ขัดจน
                                                  ั
                                                 ึ
                                                                 ี
          เงาวับอยู่เสมอหมองลงเล็กน้อย เชือกรองเท้าข้างหน่งก็คลายออก คนคนน้ก็คงเหน่อย
                                                                       ื
          เหมือนกัน เธอคิด ท้งเหน่อยล้า สับสน ไม่มีเวลาเศร้าเสียใจ ถึงกระน้นก็ยังยึดม่นใน ‘ใจ
                             ื
                                                            ั
                                                                    ั
                         ั
                                         46
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53