Page 7 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 7
ี
บทท่เจ็ดสิบห้ำ
ั
หลังจากเหตุการณ์น้นเขาไม่ได้รักÉาค�าสัญญา ฉันรออยู่สามวันเขาท้ง
ั
ี
ไม่ได้มาต�าหนักเสียงเหอและไม่ได้ให้พบลูกของฉัน ในช่วงสามวันน้แม่นมเหนียน
็
ั
ั
ป†วยจึงลาพัก¿„œน หลังถูกโบยคร้งน้นร่างกายของนางก็มักเจบออดๆ แอดๆ ทว่า
ไม่เคยป†วยหนักเหมือนคร้งน้ ฉันตามหมอหลวงใหญ่ให้นาง แต่นางกลับไม่เอา
ี
ั
ื
บอกว่าร่างกายของตนเอง ตนย่อมรู้ดี เหมือนว่าจะเหน่อยเกินไป เพียงพักผ่อน
สักระยะก็หายแล้ว
ี
นางนอนอยู่บนเตียงสามวันติดฉันจึงเล่ยงท่จะเป็นห่วงอยู่บ้างไม่ได้ ทว่า
ี
ชิงเอ๋อร์กลับมีท่าทางเงียบเชียบเป็นอย่างยิ่ง นางไม่เพียงแต่ไม่แยแสทั้งยังไม่ให้
ฉันไปเย่ยมด้วย ยามปกติแม้แม่นมเหนียนจะชอบส่งสอนนาง แต่ก็ป¯ิบัติต่อนาง
ั
ี
เหมือนลูกสาวแท้ๆ นางท�าแบบนี้ได้อย่างไร...
ั
ี
“เช้าน้พ่ชิงไม่เข้าเวร ส่งให้พวกบ่าวปรนนิบัติพระองค์เสวยอาหารเช้า
ี
เพคะ”
ต่นเช้ามานึกไม่ถึงว่าฉันจะไม่ได้เจอนางหนูชิงท่เตียง นางข้าหลวงและ
ี
ื
นางก�านัลมีวันหมุนเวียนสับเปล่ยนกันพักผ่อน ทว่าชิงเอ๋อร์แทบจะไม่หยุดพัก
ี
ตลอดทั้งป‚ และน้อยนักที่ไม่เข้าเวร
“ส�ารับเช้าไม่ต้องแล้ว รีบเปล่ยนชุดให้ข้า ออกไปเรือนหวงซ่ง” พอดีเลย
ิ
ี
