Page 37 - อ่านฟรี สะสม LIKE ให้เป็น LOVE
P. 37

สะสม LIKE ให้เปน LOVE
                                             ็


          ค่อยไปร้านท�าผมแล้วกัน...’
                                                    ี
                                                     ื
                                             ั
                ผมท่ยาวประบ่าจนชอบรวบไว้ด้านหลังน้นไม่เป็นท่ช่นชอบของสาวๆ และเจ้านาย
                    ี
                        �
          เอาซะเลย มิหน�าซ้าไดเรกเตอร์อย่างคุซาบะยังเป็นหนุ่มหล่อเหลาท�างานเก่ง สึงุมิเลย
          กลายสภาพเป็นตัวประกอบโดยสิ้นเชิง
                แม้ภายนอกจะดูเหมือนไม่ค่อยมีใจท�างาน สึงุมิก็เป็นคนจริงจังกับงานอย่างย่ง
                                                                         ิ
              ้
          เขาเขาใจสถานะของตนเองดี คอยซัปพอร์ตงานอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง คุซาบะจึงเอ็นดู
                    ี
                           ื
                                       ึ
          เขามาก ตอนท่สึงุมิได้เล่อนข้นจากผู้ช่วยข้นเป็นไดเรกเตอร์ คนท่ช่วยพูดแนะน�ากับหัวหน้า
                                                       ี
                              ั
          อย่างแข็งขันก็คือคุซาบะนี่เอง
                              ี
                                                      ั
                                              ิ
                       ั
                แต่กระน้นก็มีคนท่ยอมรับการแต่งกายเฉ่มๆ แบบน้นของสึงุมิไม่ได้อยู่ แถมยัง
          เป็นคนที่รับมือยากที่สุดในโลก
                น่นก็คือนานามิกับคุรุมิ พ่สาวท้งสองของสึงุมิซ่งความสัมพันธ์ตามล�าดับอาวุโส
                                   ี
                                                  ึ
                                       ั
                 ั
          ถูกก�าหนดแน่ชัดมาตั้งแต่สมัยเด็ก
                  ี
                                                      ื
                      ั
                พ่สาวท้งสองคนเป็นบิวตีแอดไวเซอร์ของแบรนด์เคร่องส�าอางในห้างสรรพสินค้า
          เนื่องจากพี่สาวอาศัยอยู่ที่บ้านเดิม ส่วนสึงุมิอยู่หอพักพนักงาน ทั้งสองฝ่ายจึงแทบไม่ได้
                                                  ื
                                                             ี
                                             ั
          เจอกันเลย สาเหตุท่เขาเข้ามาอยู่หอพักพนักงานน้นก็เพ่อหนีหน้าพวกพ่สาวข้บ่นมาด่มด่า
                                                                         �
                                                                 ี
                        ี
                                                                      ื
          กับอิสรภาพที่แท้จริงนั่นเอง
                                                             ื
                                                        ี
                สมัยเป็นพนักงานใหม่ สึงุมิเคยใส่ใจตัวเองจริงจังกว่าน้ ทว่าเม่อวันเวลาล่วงเลย
          จนค้นเคยกบบริษัท เขาก็เร่มอะลุ่มอล่วยกับตัวเองและร่ายข้อแก้ตัวในใจว่า ‘เอาน่า แค่
                              ิ
                  ั
             ุ
          น้ไม่เป็นไรหรอก’ ‘ก็งานยุ่งน่นา’ สุดท้ายจึงค่อยๆ กลายสภาพเป็นตัวประกอบจืดจาง
           ี
                               ี
          ราวกับตะไคร่น�้า และกลายเป็นอิมเมจติดตัวอยู่อย่างนั้นมาตลอด
                เม่อถึงวันหยุดโอบ้งหรือปใหม่ สึงุมิจะจงใจเล่อนเวลากลับบ้านเดิมออกไปเพ่อ
                                                  ื
                                                                        ื
                  ื
                                                                ื
                              ื
                      ั
                                                ี
                  ี
                                  ี
          หลบหน้าพ่สาวท้งสอง แต่เม่อไรท่ต้องเจออย่างหลีกเล่ยงไม่ได้ เขาจะกลบเกล่อนว่า “ก�าลัง
          จะไปร้านท�าผมนี่แหละ” แล้วเผ่นหนีมาทุกครั้ง
                                         34
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42