Page 31 - อ่านฟรี สะสม LIKE ให้เป็น LOVE
P. 31

สะสม LIKE ให้เปน LOVE
                                             ็


                ท้งหมดน้เกินขีดความสามารถในการประมวลผลของสมองจนสึงุมิมึนงง ไม่รู้ว่า
                  ั
                       ี
          ตัวเองอยากพูดอะไรกันแน่ แต่คิโยชิโร่พูดถูก เห็นกันชัดๆ อยู่แล้วว่าทางเลือกของเขาถูก
          ก�าหนดไปเรียบร้อย

                                                  ี
                ตอนน้นเองสึงุมิก็สะดุ้ง นึกข้นได้ว่าค�าโกหกท่ตนโพล่งออกไปปุบปับอาจท�าให้
                     ั
                                     ึ
          คิโยชิโร่เจ็บปวดก็ได้
                “ขะ...ขอโทษนะที่โกหกแบบนั้น ฉันไม่รู้ว่าคิโยชิโร่ เอ่อ...เป็นเกย์จริงๆ”

                “ผมไม่โกรธเรื่องที่โทโยฮิระซังโกหกว่าเป็นเกย์เลยสักนิดเดียวครับ”
                “...แต่ก็ต้องโมโหบ้างแหละน่า”

                เพราะอยากหลีกเล่ยงการไปเดตดูตัวกับผู้หญิงท่ไม่มีใจให้ เขาเลยโกหกไปอย่าง
                                                   ี
                              ี
                              ี
          น้นเพ่อปกปองตัวเอง คนท่เป็นเกย์ย่อมต้องเดือดดาลว่า ‘อย่ามาดูถูกเกย์นะโว้ย’ เป็น
           ั
              ื
          ธรรมดาอยู่แล้ว
                คิโยชิโร่คลี่ยิ้ม ส่ายศีรษะปฏิเสธว่า ไม่ครับ ก่อนจะเริ่มเอ่ย
                “โทโยฮิระซังแค่ไม่อยากให้มีใครต้องเจ็บปวดใช่ไหมล่ะครับ แต่ผมว่าไม่ค่อยม ี

          ใครโกหกว่าตัวเองเป็นเกย์กันหรอกนะ เพราะปกติแล้วคงไม่อยากโดนมองว่าอย่างนั้น”

                “ก็ฉันไม่อยากไปเดตดูตัวเด็ดขาดเลยนี่นา”
                               ั
                                                     ่
                                                     ั
                                                                    ั
                                                                      ็
                                                                    ้
                  ู
                พดแบบนอาจโดนหวเราะว่า ไม่อยากขนาดไหนนน ก็ได้ แต่ค�าโกหกนนกเป็น
                        ้
                        ี
          ผลมาจากการที่สึงุมิชั่งน�้าหนักทุกอย่างแล้ว
                           ี
                “คนผิดคือคนท่เอางานมาเป็นโล่ บีบบังคับอ้อมๆ ให้ไปเดตกับผู้หญิงต่างหาก
          ล่ะครับ”
                “ถึงจะโมโหความไร้เหตุผลตรงน้น แต่ฉันก็ชอบบริษัทกับงานน้ รู้อย่างน้...ฉันน่า
                                                             ี
                                       ั
                                                                    ี
          จะตกลงไปเดตสักครั้ง ไปเจอกันแล้วค่อยปฏิเสธทีหลังดีกว่ารึเปล่านะ”
                    ั
                                        ี
                                     ี
                                                    ี
                แต่น่นไม่น่าใช่วิธีแก้ปัญหาท่ดีท่สุด เพราะจากน้ไปเขายังต้องพบปะผู้หญิงคน
          นั้นด้วยเรื่องงานอีก
                                         28
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36