Page 27 - อ่านฟรี สะสม LIKE ให้เป็น LOVE
P. 27

สะสม LIKE ให้เปน LOVE
                                             ็


                ...ต่างจากฉันลิบลับไปหมดทุกเรื่อง
                                                       ่
                นิสัยสึงุมินั้นเปนคนลวกๆ ตรงขามกับคนพิถีพิถันอยางคิโยชิโร ถึงจะโดนเขาใจ
                                        ้
                           ็
                                                                       ้
                                                              ่
          ว่าเป็นประเภทชอบเข้าสังคมอยู่บ่อยๆ แต่ความจริงแล้วสึงุมิเป็นสายอินดอร์ท่ชอบอยู่คน
                                                                  ี
          เดียว รูปร่างก็ตามมาตรฐานท่วไป ไม่มีอะไรโดดเด่น สูงร้อยเจ็ดสิบเซ็นต์และหนักหกสิบ
                                ั
                                                                   ื
                                                     ิ
                              ี
          กิโลกรัมพอๆ กับเกณฑ์เฉล่ย หลังจากเป็นไดเรกเตอร์ก็เพ่งจะหันมาหัดแต่งเน้อแต่งตัว
          ไปพบปะผู้คนและดูแลตัวเองมากขึ้น
                คิโยชิโร่เสิร์ฟกาแฟให้สึงุมิก่อนจะนั่งลงอีกฝั่งของโตะ ทั้งที่นั่งติดกันประจ�าแท้ๆ
          สถานการณ์ที่นั่งประจันหน้ากันในห้องอันเงียบสงัดกลับชวนให้รู้สึกขัดเขินอยู่หน่อยๆ

                                                      ี
                                            ุ
                                                                 ้
                                             ิ
                                                   ื
                                ั
                        ี
                                                                 ู
                แต่เพราะนไม่ใช่เวลามวเหนียมอาย สึงมจึงเล่าเร่องท่โดนกรรมการผจัดการบอก
                        ่
          ว่า ‘หาห้องได้แล้วให้ไปยื่นเอกสารด้วย’ ตอนกลับบ้านให้คิโยชิโร่ฟัง
                “ฉันกับนายไม่เคยจับมือกันด้วยซ�้า แล้วจะให้ไป ‘อยู่กินกัน’ เนี่ยนะ?”
                สึงุมิรายงานกล้วหัวเราะ แต่น้าใจของบริษัทท่ว่า “น่ก็เพ่อพวกเธอสองคน” ท�าให้
                                      �
                                                 ี
                                                     ี
                                                        ื
                           ั
                                          ิ
          เขาย่งรู้สึกเหมือนโดนบีบคอ เม่อนึกถึงรอยย้มภูมิใจของกรรมการผู้จัดการตอนก่อนกลับ
                                ื
             ิ
          บ้าน เขาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
                คิโยชิโร่พลอยหัวเราะในล�าคอตามสึงุมิ
                      ั
                “ตอนน้นโทโยฮิระซังอาจท�าไปโดยไม่รู้ตัว แต่นิสัยเล่นหูตัวเองของคุณโผล่มา
                                          ั
                                                                     ี
          เหมือนจะบอกว่า ‘ไม่ไหวแล้ว’ พอเห็นอย่างน้นผมเลยเผลอพูดออกไปทันทีว่า ‘ผมน่แหละ
                                                 ี
                                  ั
                           ิ
          คนรัก’ เพราะขืนโทโยฮระซังล้มพบไปเพราะความเครยดลงกระเพาะหรือปวดกระเพาะ
          รุนแรงขึ้นมาอีก ทุกคนรวมถึงผมคงล�าบากแย่”
                                                                        ั
                “ ‘อีกแล้ว’ อะไรกัน...ฉันเคยล้มไปแค่ทีเดียว แถมไอ้ท่เป็นเม่อสามเดือนก่อนน่น
                                                            ื
                                                       ี
          ก็แค่ขยับตัวไม่ได้เฉยๆ เท่านั้นเอง”
                “เหมือนกันแหละครับ ตอนนั้นผมก็เป็นคนพาไปโรงพยาบาล”
                มุมปากคิโยชิโร่ผุดยิ้มบางตามเคย
                                         24
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32