Page 22 - อ่านฟรี สะสม LIKE ให้เป็น LOVE
P. 22

YUIKA KAWAKOTO


                “ออกจากหอพักพนักงานไปเช่าห้องอยู่ด้วยกันสองคนไม่ดีกว่าเหรอ?”
                                                        ั
                                                ื
                สึงุมิยังไม่ทันจะเอ่ยถามว่า ท�าไมถึงเสนอเร่องพรรค์น้นข้นมา หัวหน้าแผนกก ็
                                                          ึ
          คล้อยตามว่า “อา จริงด้วยเนอะ” เสียก่อน
                        ั
                              ้
                              ี
                                     ั
                                                                ั
                                                                     ึ
                                                                     ้
                                        ู
                                            ั
                                                ั
                “พอเปดตวอย่างนแล้ว ถ้ายงอย่หอพกพนกงานคงต้องเกรงใจกนมากขน ทง ั ้
          พวกเธอแล้วก็คนรอบข้างด้วย”
                “บริษัทเรามีนโยบายช่วยเหลือค่าเช่าบ้านให้กับคนท่เป็นหัวหน้าครอบครัว ใช้
                                                       ี
          สวัสดิการนั่นก็ได้นี่?”
                             ั
                หอพักพนักงานน้นเป็นท่พักสวัสดิการส�าหรับพนักงานอายุน้อยท่อาศัยอยู่คน
                                   ี
                                                                 ี
          เดียว เมื่อออกไปอยู่ที่อื่นจะต้องจ่ายค่าเช่าบ้านเองเต็มจ�านวน แต่ถ้ามีหลักฐานยืนยันว่า
          แต่งงานแล้ว อยู่กินกันโดยไม่ได้จดทะเบียน หรือมีความสัมพันธ์ท่เข้าเกณฑ์ ทางบริษัท
                                                          ี
          ก็จะช่วยออกค่าเช่าบ้านให้บางส่วน พวกหัวหน้าก�าลังเสนอให้ใช้ความช่วยเหลือที่ว่า
                “ท่านประธานเองก็คิดว่าอยากให้บริษัทของเราเปดกว้างเป็นมิตรกับ LGBT
          พวกฉันจะลองไปคุยกับกรรมการผู้จัดการดูก่อน ท้งสองคนอยากท�ายังไงเอาไว้ค่อยคิด
                                               ั
          หลังจากนั้นก็ได้”

                “นั่นสินะครับ”
                            ั
                ว่าแล้วเจ้านายท้งสองก็ผละไปอย่างอารมณ์ดี ท่าทางเหมือนกับว่า ‘ถึงแผนเดต
          ดูตัวจะล้มเหลว แต่ก็คิดแผนดีๆ ท่ประธานกับกรรมการผู้จัดการน่าจะดีใจออกแล้ว’ โดย
                                   ี
          แทบไม่ถามความเห็นทางนี้เลย

                แต่สุดท้ายก็จบเรื่องได้โดยไม่มีใครเจ็บปวด

                “...สมองประมวลผลไม่ทันแล้ว...”
                สึงุมินั่งกุมขมับก้มหน้าอยู่หน้าโตะท�างานของตัวเอง

                คร้นเหลือบมองข้างๆ ก็เห็นว่าคิโยชิโร่ท่น่งติดกันก�าลังรับโทรศัพท์ด้วยสีหน้า
                                               ั
                                              ี
                  ั
          เยือกเย็น เข้าโหมดท�างานไปเรียบร้อยแล้ว

                                         19
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27