Page 21 - อ่านฟรี สะสม LIKE ให้เป็น LOVE
P. 21

สะสม LIKE ให้เปน LOVE
                                             ็


          หน่อย ขอบคุณครับ”
                “ดะ เดี๋ยว เอะ นี่มันแปลกนะ คิโยชิโร่ นายอยู่ในสถานะไหนกัน”

                สึงุมิตีหลังคิโยชิโร่ปาบๆ ท่ามกลางเสียงวุ่นวาย ดวงตาคู่สวยของอีกฝ่ายบอก

                                                          ื
          เป็นนัยๆ ว่า ‘ตอนน้เงียบก่อนเถอะครับ’ ราวกับจะกินเลือดกินเน้อ พอย้อนนึกทบทวน
                         ี
          เหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว สึงุมิก็ได้แต่หุบปากเงียบ
                “ขอโทษด้วยนะที่ตื๊อถามจนเผลอกดดันเธอ โทโยฮิระคุง”

                ท่าทางเจ้านายทั้งสองเหมือนอยากบอกว่า ’เป็นเพราะพวกเราเผลอแหวกหญ้า
          ให้งูตื่นแท้ๆ‘

                                    ึ
                                          ั
                                               ั
                     ั
                จากน้นเสียงปรบมือก็ดังข้น จู่ๆ ท่วท้งช้นก็เข้าสู่บรรยากาศต้อนรับคู่รักเพศ
                                             ั
          เดียวกันที่เพิ่งค้นพบกะทันหัน
                ...ปรบมือท�าไม!?
                สถานการณ์ที่อยู่เหนือความเข้าใจนี้ท�าเอาชักอยากหัวเราะขึ้นมาแล้ว
                สึงุมิยืนอยู่กับท่อย่างจนปัญญา จังหวะท่เสียงปรบมือหยุดลง หัวหน้าแผนกก ็
                                              ี
                            ี
          เอ่ยว่า “ใกล้เวลาเริ่มงานแล้วครับ” พลางดันหลังผู้จัดการใหญ่ เท่านี้ก็เป็นอันจบปัญหา

                คิโยชิโร่เหลียวมองมา สึงุมิรับสายตานั้นโดยไม่ปริปาก
                ตอนแรกสึงุมินึกว่าโดนถลึงตาใส่ แต่แล้วมุมปากคิโยชิโร่กลับผุดยิ้มอาจหาญ

                “มันสะดุดตานะครับ ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง”
                “ทีหลังเหรอ...”

                                  ั
                                                ื
                                                      ั
                คิโยชิโร่กลับไปนงท่ราวกบจะบอกว่าขอพักเร่องน้ไว้ช่วคราว สงุมิจึงได้แต่ตามไป
                                                             ึ
                                                   ี
                            ั
                              ี
                            ่
                ทว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะบอกว่า ‘ค่อยยังชั่วที่หนีรอดมาได้’ แล้วจบกันแค่นี้
                “จะว่าไปแล้ว...พวกเธอสองคนอาศัยอยู่ที่หอพักพนักงานใช่ไหม?”
                ผู้จัดการใหญ่ท่ก�าลังจะเดินไปเหลียวหลังกลับมาถาม สึงุมิกับคิโยชิโร่ตอบรับว่า
                           ี
          “ครับ” แม้จะไม่เข้าใจเหตุผล
                                         18
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26