Page 30 - อ่านฟรี ยืมหัวใจแลกรักจริง
P. 30

TSUKIKO YUE


                “มันปลอดภัยหรือเปล่าครับ?”
                “...วางแผนร้ายอะไรอยู่ครับ?”

                “วางแผนร้ายอะไรกัน...”

                ซากุหดตัวเล็กลงบนเบาะที่นั่งด้านหลัง เพราะรู้สึกได้ว่าถูกมาโนะจับจ้อง
                “อย่าบอกนะว่าตั้งใจจะใช้บริการ?”

                “เปล่าครับ ไม่ใช่อย่างนั้น...แค่ว่ามันเป็นยังไง”

                “ผมก็ไม่ค่อยรู้หรอกครับ แต่โดยท่วไปให้ความรู้สึกก้าก่งระหว่างธุรกิจอาบอบ
                                                         ึ
                                                       �
                                          ั
          นวดกับธุรกิจจัดหาบุคคลละมั้งครับ”
                พอรถจอดติดไฟแดง มาโนะก็มองซากุผ่านกระจกมองหลัง

                “คิดว่าคุณคงไม่ท�าหรอก แต่คุณคงไม่ได้คิดจะเอาตัวรอดด้วยแฟนหนุ่มเช่าสินะ
          ครับ?”

                                ่
                                                 ่
                                                                  ่
                                                               ่
                มองขาดจนน่ากลัวไมเปลี่ยนเลย หรือจะพูดวาซากุตื้นเขินเองดีละ ไมวาอยางไร
                                                                   ่
                                                                      ่
          ก็ท�าให้รู้สึกว่าไม่สามารถปิดบังมาโนะได้แม้แต่เรื่องเดียว
                จุดที่พูดถึงอีกฝ่ายว่า ‘แฟนหนุ่ม’ อย่างเป็นธรรมชาตินั้น ซากุก็คิดอยู่ว่าในเมื่อ
                                   ู
                                                                    ู
                                                       ู
          อจิโซร้แล้ว มาโนะไม่มทางทจะไม่ร้หรอก...ถงขนาดเป็นไปได้สงด้วยซาว่าอจิโซร้มาจาก
                                          ึ
                              ี
           ิ
                                                             ้
              ู
                                                                 ิ
                                                             �
                          ี
                              ่
          มาโนะ
                มาโนะถอนหายใจหนักๆ อีกครั้งใส่ซากุที่นิ่งเงียบไปแล้ว
                                                           ี
                     ี
                “ยากท่จะเห็นด้วยนะครับ การหลอกท่านอิจิโซเป็นเร่องท่ไร้สาระครับ ข้อแรก
                                                       ื
          นั่นไม่ได้แก้ไขต้นเหตุแห่งความกังวลของท่านอิจิโซเลยสักอย่างเดียวไม่ใช่เหรอครับ”
                “ผมเข้าใจครับ แต่เพราะเอาแต่ท�าให้ท่านปู่เป็นห่วง...เลยคิดว่าอย่างน้อย แค่
          ระหว่างที่สภาพร่างกายยังไม่ดี ถ้าท�าให้สบายใจได้ละก็...”
                                                            ิ
                           ื
                “ถึงจะกลบเกล่อนด้วยการจัดฉาก แต่ถ้ารู้ความจริงจะท�าให้ย่งผิดหวังไปกันใหญ่
          นะครับ”
                                         27
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35