Page 20 - อ่านฟรี ยืมหัวใจแลกรักจริง
P. 20

TSUKIKO YUE


          มีความสุขอยู่มากมายนะครับ...”
                “แน่นอนว่าใช่ครับ แต่ถ้าเป็นไปได้ปู่ก็อยากสอนส่งท่เรียกว่าครอบครัวอันอบอุ่น
                                                    ิ
                                                      ี
          ให้หลานนะครับ”

                พูดเหมือนกับว่าตัวเองไม่ใช่อย่างนั้นแหละ ซากุยิ่งก้มหน้าลงต�่า
                อิจิโซรับซากุผู้สูญเสียแม่เพราะป่วยไปตอนอยู่ประถมศึกษาปท่หก แล้วมอบชีวิต
                                                             ี
           ี
          ท่ไม่มีความยากล�าบากใดๆ ให้ อิจิโซใจดีกับซากุขนาดจินตนาการความดุเดือดเข้มงวด
          ท่ตัดความสัมพันธ์พ่อลูกอย่างเด็ดขาดกับลูกแท้ๆ ไม่ได้เลย เพียงแต่เบ้องหลังความใจด ี
           ี
                                                             ื
                         ้
                                            ่
                   ้
                                  ่
                                                                       ่
                                       ็
          นั้นก็มีความรูสึกติดคางที่เลี้ยงดูพอมาเปนคนไมเอาไหนและสงสารเวทนาหลานซึ่งแมมา
          ด่วนจากไป ส�าหรับปู่แล้ว ไม่ว่าเม่อไรซากุก็เป็นเด็กก�าพร้าน่าสงสารท่ถูกพ่อไม่เอาไหน
                                   ื
                                                             ี
          ทิ้งและแม่ผู้พึ่งพาได้ตายจากไป
                “...ขอคิดสักหน่อย...แค่นิดเดียวได้ไหมครับ”
                ในที่สุดซากุก็พูดราวกับเค้นออกมาจากล�าคอที่ปิดสนิทได้
                ปู่ก็คงรู้ว่าซากุไม่ได้อยากจะลองดู จึงพยักหน้าเงียบๆ “เข้าใจแล้วครับ”
                หลังจากนั้นก็ถามเหมือนจู่ๆ นึกขึ้นมาได้

                “หรือว่าซากุ หลานมีความรักอยู่เหรอครับ?”
                “เอะ”

                                                                     ั
                      ั
                ค�าพูดส้นๆ ว่า ‘ความรัก’ ท่ออกจากปากปู่ท�าให้ซากุเบิกตาโตอย่างไม่ต้งใจ ปู่
                                     ี
          พูดถึงหัวข้อวัยรุ่นเหลือเกินจนรู้สึกว่าไม่สมกับอายุ แถมพูดออกมาจากปากอย่างเป็น
          ธรรมชาติมาก

                “นึกว่าที่หลานไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องนี้ เป็นเพราะว่าตอนนี้มีคนที่ชอบอยู่แล้ว
          หรือเปล่าน่ะครับ”

                “เอะ!? เปล่า คือว่า...”

                                                  ่
                เพราะถูกทักนอกเรื่องซากุเลยพูดจาวกวน แตในชั่วพริบตาก็คิดว่านี่อาจจะเป็น

                                         17
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25