Page 15 - อ่านฟรี ยืมหัวใจแลกรักจริง
P. 15

ยืมหัวใจแลกรักจริง



                เขายิ้มกล่าวว่า “ขอโทษนะ รอนานหรือเปล่า?”



                จุดเริ่มต้นมาจากค�าพูดของอิจิโซผู้เป็นปู่

                “ซากุ ไม่มีคนดีๆ ที่พอจะแนะน�าให้ปู่รู้จักบ้างเลยหรือครับ?”
                           ั
                ค�าพูดง่ายๆ น้นหากเป็นยามปกติก็จะตอบรับให้ผ่านๆ ไปว่า ‘ไม่มีคนแบบน้น
                                                                        ั
          หรอกครับ’ แต่ซากุไม่สามารถตอบกลับไปได้

                ในห้องผู้ป่วยสีขาวของโรงพยาบาลสีขาว เขาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ใกล้หัวเตียงสีขาว
          ก�ามือทั้งสองข้างซึ่งวางอยู่บนเข่าแน่น แสงในฤดูหนาวลอดผ่านผ้าม่านขับให้ผ้าปูที่นอน

          สีขาวดูเยียบเย็นและอ่อนแอ

                                  ี
                                                      ั
                ท้งเสียงอิเล็กทรอนิกส์ท่มักดังอยู่ในอาคารผู้ป่วย ท้งเสียงดังจอแจวุ่นวาย พอ
                  ั
                     ี
                                                                     ี
                                                    ี
          อยู่ในห้องพักเด่ยวแล้วกลับได้ยินแว่วๆ จนแทบไร้เสียง ปู่ท่อยู่บนเตียงแลดูแห้งเห่ยวและ
                                                   ั
              ึ
            ี
                                      ั
                                                           ื
          ไร้ท่พ่ง ถึงขนาดรู้สึกว่าความเงียบสงบน้นช่างเงียบเหงา ท้งท่จนถึงเม่อเช้าน้ยังรู้สึกว่าเป็น
                                                                ี
                                                     ี
          คนที่เต็มเปยมไปด้วยพลังชีวิตเหมือนไหลล้นออกมาจากร่างกายเล็กๆ
                “ปู่เข้าใจว่าหลานไม่สนใจในตัวผู้หญิงและไม่สามารถแต่งงานได้ครับ”
                ปู่พูดด้วยเสียงนิ่งสงบ ไม่ใช่น�้าเสียงราวกับจะต่อว่าต่อขาน แต่ซากุก็ลืมหายใจ
                สุดท้ายก้มหน้าลง
                “...ขอโทษครับ...”
                                                        ่
                เรื่องที่ตัวเองมีความรู้สึกรักให้เพศเดียวกันเท่านั้น ที่ผานมาจนถึงตอนนี้ซากุยัง
          ไม่เคยเปิดเผยให้ปู่รู้มาก่อน เป็นการหยิบยกขึ้นมากะทันหันทว่าก็ไม่ตกใจที่ปู่รู้อยู่แล้ว

                                                             ื
                                                         ั
                ซากุเองก็พอจะรู้ตัวเร่องท่ดูเหมือนปู่จะสังเกตเห็นแล้วต้งแต่เม่อไรไม่รู้ เพียงแต่
                                   ี
                                ื
                    ี
                                                   ี
          อิจิโซเป็นคนท่เคารพในตัวปัจเจกบุคคลจึงปฏิบัติกับซาคุท่แม้จะเป็นเด็กเช่นเดียวกับผู้ใหญ่
                                                       ั
                                                                     ่
                                                                        ็
                                                                       ้
                                                                 ่
                                                         ็
                                                             ู
                                                                ้
                          ้
                             ั
                                     ่
                      ่
          ตางคนเลยตางไมแตะตองมนจนกระทงมาถงวนน ในทางกลบกนกอาจพดไดวา ไมไดเปน
           ่
                  ่
                                             ี
                                             ้
                                                     ั
                                          ั
                                     ั
                                         ึ
          ญาติที่มีสายสัมพันธ์ลึกซึ้งถึงขนาดจะเข้ามาก้าวก่ายปัญหาละเอียดอ่อน
                                         12
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20