Page 18 - อ่านฟรี ยืมหัวใจแลกรักจริง
P. 18

TSUKIKO YUE


                                       ั
                พอคิดว่าจะท้งซากุท่เป็นแบบน้นไว้คนเดียวแล้วต้องจากไป ปู่ก็คงเป็นห่วง ถ้า
                               ี
                          ิ
              ื
                    ึ
                                            ี
                          ั
          เกิดเร่องอะไรข้นมา ท้งมาโนะและทนายความท่ปรึกษาก็คงยอมช่วย แต่ถ้าเป็นในฐานะ
          คนคนหนึ่ง...ในฐานะที่เป็นครอบครัว ซากุมีคนให้พึ่งพาน้อย มีแค่มาโนะกับคุณอัตสึโกะ
                      ั
          เท่าน้น แม้กระท่งสองคนน้ท่รู้จักซากุดีรองลงมาจากปู่ก็ยังมีความสัมพันธ์เพียงนายจ้าง
             ั
                               ี
                             ี
          กับลูกจ้างเท่านั้น
                                                                      ั
                                                                    ั
                                      ึ
                (แต่ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติเกิดข้นกับชีวิตของท่านปู่ ก็ไม่ต้องกังวลแบบน้นต้งแต่
          ตอนนี้ก็ได้...)
                ถึงจะคิดอย่างนั้นก็ไม่ได้อยู่ในบรรยากาศที่สามารถพูดออกมาได้เลย
                                                           ี
                                                                ั
                ปกติปู่ก็พยายามรักษาระยะห่างพอเหมาะกับซากุอยู่แล้ว ท่เขาคนน้นอดพูดเร่อง
                                                                        ื
              ี
          แบบน้ออกมาไม่ได้ก็เป็นหลักฐานว่าความรู้สึกก�าลังอ่อนแอลง ซากุเองถ้าท�าได้ก็อยาก
                                             ื
          จะลดบ่อเกิดแห่งความกังวลให้ปู่ลงไปแม้เพียงเร่องเดียวเช่นกัน แต่อย่าว่าแต่คนรักเลย
          แม้แต่คนที่ชอบซากุก็ยังไม่มี
                                                                   ี
                “ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ท่านปู่ก็คงออกจากโรงพยาบาลได้ภายในไม่ก่วันใช่ไหม
          ล่ะครับ? ยังไม่ต้องกังวลแบบนั้นก็ได้”

                ซากุพยายามพูดด้วยน�้าเสียงร่าเริง ทว่าสีหน้าของปู่กลับไม่แจ่มใส
                หลังจากผ่านความเงียบที่เหมือนค่อยๆ บีบล�าคอ อิจิโซพูดด้วยน�้าเสียงลังเล

                “...ถ้าซากุไม่ว่าอะไร จะลองเจอคนรู้จักของปู่ดูไหมครับ?”
                ซากุเอียงคอเล็กน้อย ไม่ค่อยเข้าใจว่าหมายความว่าอย่างไร

                “คนรู้จักของท่านปู่...เหรอครับ?”

                จะเจอก็ได้ แต่แล้วมันอะไรล่ะ
                ปู่พยักหน้าให้ซากุที่สับสน

                “ใช่ครับ เขาเองก็ชอบผู้ชายครับ”

                “...เรื่องนั้น...”


                                         15
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23