Page 48 - อ่านฟรี ไขปริศนาลับกับนายท่าน
P. 48

ไขปริศนาลับกับนายท่าน



                                ั
                                                             ี
                อายูมุพลิกเบาะรองน่งแบนแต๊ดแตท่อยู่ข้างๆ โต๊ะน้าชาตัวเต้ยและหันไปบอก
                                                       �
                                           ี
          มาซามุเนะว่า “ยืดขาได้ตามสบายนะครับ”
                “...คนเลือกรูปถ่ายนี้คือเธอเหรอ”
                มาซามุเนะหันกลับไปมองรูปถ่ายตรงแผ่นปายวิญญาณอีกคร้งก่อนเอ่ยปากถาม
                                                            ั
                              ี
                ภาพถ่ายของแม่ท่อายูมุเลือก เป็นภาพแม่ในงานกิจกรรมของเนิร์สเซอรี แม่
          ก�าลังยิ้มกว้าง มีดาวดวงใหญ่ติดอยู่บนหน้าผาก

                                                      ิ
                “ครับ ผมก็คิดเหมือนกันว่ามันแปลกๆ แต่เพราะรอยย้มน่นดูสมกับเป็นแม่มากๆ”
                                                         ั
                สงสัยภาพถ่ายติดดาวกระดาษคงไม่เหมาะเอามาเป็นภาพของผู้ล่วงลับจริงๆ
                “เลือกรูปได้ดี”

                มาซามุเนะพยักหน้าให้ นั่นท�าให้อายูมุดีใจมาก
                “ยะ อย่างน้นเหรอครับ? แม่ท�างานเป็นครูเนิร์สเซอรีมาตลอดเลย! แม่รักเด็ก
                         ั
                                                                  ี
          เล็กๆ มาก แถมยังนิสัยร่าเริงไม่แพ้เด็กๆ ด้วย ถ้าเป็นแม่ละก็ต้องดีใจแน่เลยท่เลือกรูปน  ี ้
          ก็เลย...”

                เผลอเล่าเรื่องใส่พลังเกินไปหน่อยซะได้

                “อ๊ะ ขอโทษครับ เผลอตัวไป...”
                “ไม่เป็นไร”

                มาซามุเนะส่ายศีรษะ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ดวงตาของมาซามุเนะเหมือนก�าลัง
          ทอแสงอ่อนละมุน

                “เป็นคุณแม่ท่นิสัยร่าเริงสินะ ค�าถามของฉันอาจละลาบละล้วงเกินไป ท่บอกว่า
                                                                    ี
                          ี
          ยังไม่ได้น�าไปฝังนั่น...”
                แหะๆๆ อายูมุยิ้มเฝอน

                                                                ี
                “เป็นเร่องน่าอับอายครับ คือผมมีเงินพอแค่จัดงานศพ แต่ตอนน้ผมได้งานท�า
                     ื
          แล้ว ตั้งใจว่าจากนี้ไปจะค่อยๆ เก็บหอมรอมริบไปเรื่อยๆ”


                                         46
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53