Page 44 - อ่านฟรี ไขปริศนาลับกับนายท่าน
P. 44

ไขปริศนาลับกับนายท่าน



                                              ี
                                       ิ
          ด้านข้างของมาซามุเนะ ชายหนุ่มขมวดค้วและหร่ตา อายูมุไม่รู้ว่าเป็นเพราะแสงจ้าหรือ
          เพราะค�าตอบของตัวเองกันแน่
                “แล้วอย่างอื่นล่ะ”

                                                                        ึ
                “ไม่มีเป็นพิเศษนะครับ...อ๊ะ แต่ทาจิบานะซังบอกว่า ไม่ส�าคัญว่าเคยเกิดอะไรข้น
          ระหว่างนายท่านใหญ่กับแม่ของผม ขอให้ส�านึกบุญคุณท่ได้มาท�างานในคฤหาสน์หลังน ี ้
                                                   ี
          และตั้งใจท�างานให้เต็มที่ก็พอ”

                “สมกับที่เป็นทาจิบานะซัง”
                มาซามุเนะพึมพ�าผสมเสียงถอนหายใจ

                “เอ่อ...ท่านมาซามุเนะก็ถามเรื่องของแม่ผมเหมือนกันใช่ไหมครับ? หรือว่า...”

                “ถ้าแม่เธอไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง งั้นก็ช่างมันเถอะ”
                ถึงบอกให้ช่างมัน แต่ข้อสงสัยของอายูมุไม่ได้รับการไขให้กระจ่างชัดเลยสักอย่าง

          ถึงอย่างนั้นก็ไม่กล้าคะยั้นคะยอขอให้มาซามุเนะเล่า อายูมุหันศีรษะพลางก้มหน้างุด
                “...ฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจอะไรเหมือนกัน”

                น�้าเสียงของอีกฝายอ่อนโยนลงเล็กน้อย

                                                            ั
                       ี
                                    ี
                                 ื
                “ขอโทษท่ฉันต้องถามเร่องท่พูดไปแล้ว เธอบอกว่าได้รับค�าส่งให้ย้ายจากริวโทค ุ
          คอร์ปอเรชันมาประจ�าการที่นี่ใช่ไหม?”
                                           ั
                “ครับ...เดิมทีผมไม่ผ่านการพิจารณาต้งแต่รอบแรกแล้ว แต่ท่านประธานให้โอกาส
          ผมเป็นกรณีพิเศษ ให้ผมสัมภาษณ์กับผู้บริหารระดับสูงโดยตรง สุดท้ายก็ได้เข้าท�างาน
                                               ้
                                       ่
                                         ั
                                         ้
                                                          ิ
                                                               ั
                                                                       ่
                                                      ี
                                                 ่
          จรงๆ วนนผมเดนทางไปทสานกงานใหญ ตงใจจะเขารวมพธปฐมนเทศพนกงานใหม แต ่
                                                    ิ
                             ่
                             ี
                              �
                  ้
                  ี
                      ิ
                                ั
               ั
           ิ
          จู่ๆ ฝายบุคคลก็ยื่นหนังสือแต่งตั้งมาให้ บอกให้ผมย้ายมาประจ�าการที่คฤหาสน์...”
                อายูมุอธิบายสิ่งที่เล่าไปแล้วเมื่อเช้าให้มาซามุเนะฟังโดยละเอียดอีกครั้ง
                “...แบบนี้นี่เอง...”
                                                                   ั
                ขณะสนทนากันอยู่ รถว่งไปเร่อยๆ บนถนนสายหลักซ่งการจราจรคับค่งยามเย็น
                                                       ึ
                                 ิ
                                     ื
                                         42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49