Page 14 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 14

ทำสสำวของทำนแมทัพ
           ทำ สสำ วข องทำ นแมท ัพ
                              ั
               ึ
           ลุกข้นยืนทีละคน มือท้งสองข้ำงถูกมัดเอำไว้ด้วยเชือกเส้นยำว ต่อกันไป
           เป็นขบวนทอดยำวรำวกับมัดบ๊ะจ่ำง ไม่มีใครสำมำรถแอบหนีออกไปได้

                                       ั
                                                                 ่
                                    ่
                                            ่
                     ่
                  กลุมทำสหญิงที่นั่งอยูอีก½งจึงคอยๆ ลุกขึ้นยืนตำม ในกลุมนั้นมี
                                       ›
           เด็กผู้ชำยหลำยคนปะปนอยู่ จูเซียงอว่น้องชำยของจูเหยียนอว้ก็อยู่ท่ปลำย
                                          ี
                                                             ี
                                                                  ี
           ขบวนบ๊ะจ่ำงน้นเอง เขำอำศัยตอนท่ทหำรไม่ได้สนใจแอบเข้ำมำใกล้เพ่อ
                       ั
                                                                     ื
                                         ี
           คุยกับนำง
                  “ท่ำนพี่ ท่ำนกินอิ่มหรือยัง?”
                     ั
                                                             ี
                                         ิ
                                                        ี
                  หม่นโถวแค่ลูกเดียวจะกินอ่มได้อย่ำงไร จูเหยยนอว้ถอนหำยใจ
                                                    ิ
                                 ั
                            ี
                            ้
                                                               ้
                                           ู
           เบำๆ หลำยวันมำนนำงมกต้องตกอย่ในสภำพหวโหยบ่อยครง แต่นำง
                                                               ั
           จ�ำเป็นต้อง½„นร่ำงกำยเพื่อให้เดินทำงต่อไปได้เท่ำนั้น
                  แต่นำงจะแสดงควำมอ่อนแอออกมำต่อหน้ำน้องชำยไม่ได้ จึงย้ม
                                                                     ิ
           บำงๆ “แล้วเจ้ำเล่ำ?”
                                             ื
                          ี
                  จูเซียงอว่หันมองซ้ำยมองขวำ เพ่อให้แน่ใจว่ำไม่มีคนสังเกตเห็น
                         ี
           พวกเขำสองคนพ่น้องจึงกระซิบเสียงเบำว่ำ “ข้ำก็กินไม่อ่มเหมือนกัน แต่
                                                         ิ
                                                                    ี
           พ่ใหญ่หลินรับปำกข้ำแล้วว่ำม้อเย็นจะแจกซำลำเปำให้ข้ำเพ่มสองลูก เด๋ยว
             ี
                                   ื
                                                           ิ
           ข้ำจะเอำมำแบ่งให้ท่ำนกินนะ”
                                                         ี
                  พ่ใหญ่หลินท่จูเซียงอว่พูดถึงคือหัวหน้ำทหำรท่รับผิดชอบคุมตัว
                    ี
                             ี
                                     ี
           ทำสต้องโทษอย่ำงพวกนำง ไม่รู้เพรำะเหตุใดเขำดูจะเอ็นดูจูเซียงอว่มำก
                                                                   ี
           เป็นพิเศษ มักแอบยัดของกินให้เขำอยู่ประจ�ำ
                            ี
                  จูเหยียนอว้มองไปท่หน้ำน้องชำยอย่ำงครุ่นคิด ฟันขำวปำกแดง
                                   ี
                                                    ึ
           แววตำใสกระจ่ำง แม้ว่ำยังเป็นแค่เด็กชำยคนหน่ง แต่จำกโครงหน้ำและ
              ื
           เคร่องหน้ำได้รูปก็พอดูออกได้ไม่ยำกว่ำเม่อโตข้นเขำจะเป็นชำยหนุ่ม
                                                    ึ
                                                ื
                                                                  ่
                                               ุ
                                                                  ื
                                 ี
                          ื
                                                       ิ
                                                  ี
                                                                 ี
                                                                 ่
           รูปงำมเพียงใด เม่อถึงวัยท่กลำยเป็นชำยหน่มท่แท้จรงคงจะเป็นทชนชอบ
       12
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19