Page 13 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 13
จี้เขอเฉียง
จี้ เ ข อ เ ฉี ย ง
ี
ี
แต่ก็ดีท่ตอนน้นำงหน้ำตำอัปลักษ³์ หน้ำอกก็เอำผ้ำมำพันรัด
ี
เอำไว้จนแน่น รวมกับร่ำงกำยท่ซูบผอมลงไปเพรำะควำมโศกเศร้ำ รูปร่ำง
ของนำงดูจำกภำยนอกไม่ต่ำงอะไรกับไม้ฟ„นท่อนหน่ง ไม่สำมำรถดึงดูด
ึ
ควำมสนใจจำกชำยคนใดได้ ไม่เช่นน้นระหว่ำงทำงนำงคงโดนทหำรหำญ
ั
พวกนั้นข่มขืนไปเสียนำนแล้ว
นำงยังคงจ�ำได้แม่นจนถึงตอนน้ ว่ำวันหน่งจู่ๆ ก็มีทหำรเมำสุรำ
ี
ึ
สองคนบุกเข้ำมำในห้องพักทำสหญิง ต่ำงคนต่ำงเลือกเอำหญิงสำวหน้ำตำ
ื
ี
ื
้
่
ี
ั
ื
ด ลำกไปท่หองข้ำงๆ และลงมอข่มขนนำงเพอสนองควำมใคร่ของตนทนท
ี
นำงท่ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของทำสหญิงสองคนน้นรู้สึกท้งหวำดกลัวและ
ั
ี
ั
�
ั
ี
ั
็
โกร¸แค้น เจบใจท่ตวเองไม่มกำลังแม้แต่จะขดขืน ไม่สำมำรถฆ่ำหมำป่ำ
ี
บ้ำกำมน่ำขยะแขยงทั้งสองตัวนั้นได้!
ี
ื
ิ
มีคร้งแรกก็ย่อมต้องมีคร้งท่สองตำมมำ เม่อเหล่ำทหำรได้ล้มรส
ั
ั
ื
ั
อันหอมหวำนแล้ว ทำสหญิงท้งสองจึงต้องกลำยไปเป็นเคร่องมือสนอง
ควำมใคร่ของเหล่ำทหำรในทันที ส่วนตัวของพวกนำงเองก็เร่มจำกควำม
ิ
หวำดกลัวในตอนแรกจนกลำยมำเป็นควำมหมดหวัง ก่อนจะยอมรับควำม
ี
ตกต่ำได้ในท่สุด ตอนน้แม้ว่ำจะถูกมัดมือเอำไว้ข³ะเดินทำง พวกนำงก็ยัง
ี
�
สำมำรถหยอกล้อกับเหล่ำทหำรท่รับหน้ำท่คุมตัวและน�ำทำงได้อย่ำง
ี
ี
ไม่เขินอำย
ทุกครั้งที่เห็นพวกนำง จูเหยียนอวี้จะรู้สึกหนำวจนตัวสั่นไปทั้งตัว
ไม่ว่ำอย่ำงไรนำงก็ไม่ยอมให้ตัวเองต้องตกไปอยู่ในสภำพเช่นนั้นเด็ดขำด
“ไปได้แล้วๆ!”
ิ
หลังจำกกินอำหำรและพักผ่อนแล้วเหล่ำทหำรก็เร่มสะบัดแส้ใน
ี
ั
มือพลำงตะโกนไล่ กลุ่มทำสหญิงท่น่งกันอยู่ด้ำนเดียวกับพวกนำงค่อยๆ
11
