Page 48 - อ่านฟรี! TSUNAIDE~YES KA NO KA HANBUNKA BANGAIHEN 4~
P. 48

MICHI ICHIHO


                                        ็
                                                  �
                                                      �
                                                    ั
                                            ี
            ี
                                               
           ้
          ใหรบมาบอกฉนก่อนนะ” ซาคาเอะมองไมเหนว่าอกฝายกาลงทาหน้าแบบไหน ถายกธงขาว
                                                                  ้
                    ั
                                       ่
          แต่เนิ่นๆ ว่าท�าไม่ได้ ชายคนนี้จะย้ายตนไปที่อื่นอีกไหม? ซาคาเอะไม่กล้าถามออกไป
                                                         ื
                                   ั
                                     ี
                                                    ั
                เขายกแขนโอบคออีกฝายท้งท่ยังถามไม่ออก จากน้นจึงเล่อนปากเข้าไปจูบราวกับ
              �
          จะขย้า เม่อกลืนกินโพรงปากอย่างดุเดือดรุนแรงกว่าเม่อครู่ก็รู้สึกได้ว่าเปลวไฟในร่างท ่ ี
                 ื
                                                  ื
          เริ่มสงบลงพลันลุกโหมวูบไหวประหนึ่งโดนลมพัด
                “...เห็นไหมล่ะ ไม่มั่นคงจริงด้วย”
                “พูดมากอยู่ได้ น่าร�าคาญ”
                      ั
                                                       ี
                                          ี
                ค�าพูดน้นซาคาเอะหมายถึงตัวเองท่เอาแต่คิดโน่นคิดน่เวลาอยู่กับชิตาระ อีกฝาย
                                                                   ี
          ตอบส่งๆ ว่า “ครับๆ” ก่อนจะลากล้นไปตามซอกคอ กลางดึกฤดูใบไม้ผลิอย่างน้ การนอน
                                   ิ
                          ี
                                ่
                                                                  ั
                                ื
            ื
          เปลอยผิวในสถานท่ท่ไม่มีเครองนอนย่อมชวนให้หนาวเหน็บ เพราะอย่างน้นซาคาเอะ
                         ี
                                 ื
           ึ
                                   ี
                                               ั
                                                                   ้
          จงไขว่คว้าหาความอบอ่นใกล้มอท่อยู่ตรงหน้า หวงจะได้รับการเติมเต็มจากเชอไฟแห่ง
                           ุ
                                                                   ื
          ความปรารถนา ทั้งจากลิ้นและปลายนิ้ว
                “อะ...”
                ยอดอกถูกสัมผัส ความรู้สึกเย็นวาบท่แล่นปราดในช่วพริบตาพลันแผดเผาผิวกาย
                                           ี
                                                     ั
          จนแปลบปลาบ การมีเซ็กซ์ท�าให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าความรุ่มร้อนและความเหน็บหนาว
                                        ั
                     ี
          ช่างเป็นสัมผัสท่คล้ายคลึงกันเหลือเกิน คร้นอาการส่นสะท้านท่ไหลแล่นตามผิวกายระเหย
                                                      ี
                                               ั
          หายไป ร่างกายก็ร้อนผ่าวขึ้นทีละน้อย กางเกงวอร์มถูกดึงออกพร้อมชั้นใน ส่วนที่ตื่นตัว
            ึ
          ครงๆ กลางๆ โดนเสยดสโดยทยงไมทนไดหดตวเพราะอากาศภายนอก เลนเอาซาคาเอะ
                         ี
                                                               ่
                                            ั
                                ่
                                    ่
                                 ั
                                ี
                                        ้
            ่
                                     ั
                            ี
          กลั้นหายใจ
                “อืม...!”
                     ื
                ความซ่อตรงของส่วนน้นมักชวนให้โล่งอกมากกว่าจะอับอายหรือเสียหน้า ซาคาเอะ
                                ั
                                      ี
          ชอบรสสัมผัสอันแจ่มชัดของเลือดเน้อท่เดือดพล่านจากการโลมเล้า มันช่วยให้เขาสงบใจ
                                    ื
                 ื
                                                                        ั
          ได้ว่าคิดเร่องยุ่งยากไปต่างๆ นานาก็เปล่าประโยชน์ สุดท้ายแล้วก็เป็นแค่สัตว์ด้วยกันท้งค  ู่
                                         45
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52