Page 29 - อ่านฟรี! TSUNAIDE～YES KA NO KA HANBUNKA BANGAIHEN 4～
P. 29
่ ื
เชอมใจถึงกัน
ึ
มุตสึโตะซ่งเป็นกราฟกดีไซเนอร์ฟรีแลนซ์อยู่ท่ชิซึโอกะเดินทางมาโตเกียวเพ่อ
ี
ื
ั
ั
ี
ประชุมงาน ท้งสามเจอกันคร้งล่าสุดเดือนธันวาคมปีท่แล้ว เร่องเล่าของมุตสึโตะเกือบ
ื
ทั้งหมดเป็นการอวดความน่ารักของลูกคนที่สองที่เพิ่งเกิดเมื่อต้นฤดูใบไม้ผลิ
“เดี๋ยวลูกชายคนโตก็งอนจนเสียคนหรอก”
ื
ี
ซาคาเอะเบือนหน้าหนีคลิปวิดีโอในมือถือท่ย่นมาจ่อปลายจมูกอย่างคะย้นคะยอ
ั
มุตสึโตะตอบจริงจังว่า “ขอบคุณที่เป็นห่วง”
“ไหงเป็นงั้น”
“เพราะลูกชายคนโตนั่นแหละหลงน้องกว่าใครเพื่อน คอยดูแลไปหมดทุกอย่าง”
“งั้นก็ดีแล้ว”
ชิตาระพูดกลั้วหัวเราะ
“ชิตาระซังต่างหากล่ะครับที่ดีแล้ว”
“หืม”
“ก็เรื่องที่...”
“...ชิตาระ”
ึ
เสียงใครคนหน่งดังแทรกค�าพูดของมุตสึโตะ ชายเจ้าของเสียงก�าลังชะโงกมอง
ี
โตะ ดูน่าจะอายุราวส่สิบกลางๆ ไล่เล่ยกับชตาระ ไม่ร้ท�าไมถึงมักจะมองคนท่อยู่ในวงการ
ี
ิ
ู
ี
ื
มานานเกินจุดหน่งออกได้ในแวบเดียว ไม่ใช่ด้วยองค์ประกอบท่ตาเห็นอย่างเส้อผ้าหรือ
ึ
ี
ทรงผม แต่เป็นบรรยากาศ ‘ไม่ปกติ’ ท่ปกคลุมอยู่ นอกจากน้นหน้าตายังคุ้นชอบกล แม้แต่
ั
ี
ั
ี
ี
คนท่จ�าข้อมูลเก่ยวกับคนอ่นแทบไม่ได้อย่างตนยังสะกิดใจ ดังน้นไม่ผิดแน่ เคยเจอตอน
ื
ถ่ายท�าที่ไหนสักแห่งหรือเปล่านะ?
“มิโยชิ”
ึ
ชิตาระเงยหน้าเหลียวไปมอง ใบหน้าด้านข้างสดใสข้นทันตาจนซาคาเอะตกใจ
สีหนายินดีนั้นใสซื่อเหมือนเด็กๆ ปกติรอยยิ้มระรื่นของชิตาระเปนแคเกราะปองกันอยาง
่
้
็
่
้
26
