Page 34 - อ่านฟรี! พันธะสาป เล่ม 2
P. 34
¾Ñ¹¸ÐÊÒ» 2ѹ¸ÐÊÒ» 2ѹ¸ÐÊÒ» 2ѹ¸ÐÊÒ» 2ѹ¸ÐÊÒ» 2ѹ¸ÐÊÒ» 2ѹ¸ÐÊÒ» 2ѹ¸ÐÊÒ» 2
¾ ¾ ¾ ¾ ¾ ¾ ¾
ที่เขาปรารถนาจริงๆ นางหรี่ตาลง หัวเราะคิกคักออกมา
พอเด็กน้อยหัวเราะ ความว้าวุ่นใจของเซวียนชิงเมื่อครู่นี้ก็หายวับไป
ในพริบตา
“เสี่ยวชุนเทียนเด็กดี ต่อไปต้องเชื่อฟงท่านพ่ออาลั่ว เป็นคุณหนูน้อย
ผู้มีความสุขนะ”
สุดท้ายก็หอมแก้มนุ่มนิ่มของเสี่ยวชุนเทียนเบาๆ เซวียนชิงห่อผ้าอ้อม
ให้นางให้เรียบร้อย แล้วเรียกแม่นมและสาวใช้ให้มาอุ้มเสี่ยวชุนเทียนกลับไปที่
เรือน เช้าตรู่วันพรุ่งนี้แม่นมจะเป็นคนพานางกลับคฤหาสน์สกุลเว่ยด้วยเช่นกัน
หลังจากนั้นพวกเขาก็จะไม่มีวันได้พบเจอกันอีกแล้ว
ตัดใจไม่ลงจริงๆ...
เพียงชั่วพริบตาราตรีมืดมิดก็ค่อยๆ ลาลับไป บูรพาทิศปรากฏเสี้ยว
แสงสีขาว เซวียนชิงนอนพลิกกายไปมายากจะข่มตาหลับ สุดท้ายก็หลับไม่ลง
ตลอดทั้งคืน มิได้ปิดตาลงเลยสักครั้ง
บอกไม่ถูกว่าเศร้าใจหรือกระวนกระวายใจกันแน่ หรืออาจจะทั้งสอง
อย่าง พอท้องนภาเพิ่งจะสว่างเซวียนชิงก็ลุกขึ้นล้างหน้าหวีผมอย่างทนไม่ไหว
เปลี่ยนมาสวมชุดเก่าเพียงตัวเดียวที่ตนเองใส่มาจากหอฉินยวน แล้วหยิบ
หนังสือหย่าที่เตรียมเอาไว้กับผงยาของหานหมิงรั่วขึ้นมา เขาไม่มีห่อสัมภาระ
อื่นใด แม้กระทั่งอาหารเช้าก็ยังไม่มีเวลามาสนใจกิน เขาเดินออกไปจากบ้านรอง
ด้วยฝเท้าเนิบช้าตั้งแต่เช้าตรู่
เมื่อมาอยู่กับอาลั่ว เซวียนชิงสามารถไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ อาลั่ว
ดูเหมือนไม่กลัวว่าเขาจะหนีไปจึงมิได้สั่งให้ใครคอยจับตาเอาไว้เช่นกัน เพียง
32
