Page 53 - อ่านฟรี! อุบายลับจับท่านอ๋อง
P. 53

ซงอวี่ถง 51
                                                              ซงอวี่ถง

           ไม่ได้เป็นรัชทำยำทหรือฮ่องเต้ก็สำมำรถเป็นมหำเสนำบดีเหมือนท่ำนลุง เจ้ำว่ำ
           ไม่ใช่หรือ”
                  เอ๋? เหตุใดเขำจึงคิดไม่ถึง?

                  เมื่อถูกแนะน�ำเช่นนี้ฉินมู่หวำยก็ชะงักไป และกลับรู้สึกว่ำมีเหตุผลอยู่
           บ้ำง เขำค่อยๆ รินเหล้ำให้ตัวเองอีกจอกหนึ่งแล้วกรอกใส่ปำก เผ็ดร้อน! โล่ง
           สบำย!
                  “เช่นนั้น ควำมหมำยของเจ้ำคือไม่แต่งสินะ?” หำกเป็นเช่นนี้จริง เขำจะ

           ได้พิจำรณำสักหน่อย
                  “ข้ำไม่ได้พูด”
                  “เช่นนั้นเจ้ำหมำยควำมว่ำอย่ำงไร” เอ่ยค�ำพูดล่อลวงจิตใจผู้คนเสีย

           มำกมำย แต่ไม่รู้ว่ำเจตนำเป็นเช่นไรโดยสิ้นเชิง!
                  เล่อเจิ้งเฉินเลิกคิ้วขึ้น “ข้ำจะหำคนลองตรวจสอบไป‰จู้แห่งวัดเจินกัëว
           ดูว่ำไม่กี่เดือนมำนี้เขำเคยพบปะกับผู้ใดเป็นกำรส่วนตัว ในขณะเดียวกันพวกเรำ

           ก็ถือโอกำสตำมหำสตรีผู้มีชะตำหงส์โดยก�ำเนิดนำงนี้ออกมำเสียเลย...อย่ำหลงกล
           ถูกผู้คนวำงกับดักถึงจะเป็นกำรดี”
                  “หำกเป็นควำมจริงแล้วหลังจำกนั้นเล่ำ?”

                  “ชอบใจข้ำก็แต่ง ไม่ชอบใจข้ำก็ไม่แต่ง”
                  จิê ช่ำงพูดได้เอำแต่ใจและน่ำ¿ังเสียจริง!
                  “เจ้ำกลัวว่ำอีก½†ำยจะอัปลักÉณ์แล้วท�ำให้ดวงตำเจ้ำแปดเป„œอนกระมัง?”
           ฉินมู่หวำยส่งเสียงฮึดฮัดขึ้นจมูก

                  แม้ตั้งแต่เด็กจนโตญำติผู้น้องของเขำผู้นี้ชื่นชอบสิ่งสวยงำม ทว่ำควำม
           สวยงำมที่เขำชอบไม่ใช่ภำพที่ปรำก¯ขึ้นในใจแบบฉำบฉวย แต่เป็นแก่นแท้ของ

           ตัวตนที่อยู่ภำยในต่ำงหำก
                  ส่วนสตรีแน่นอนว่ำต้องไม่ใช่ผู้ที่รูปลักÉณ์ภำยนอกอัปลักÉณ์เกินไป หำก
           พบหน้ำกันทุกวันคงต้องกินข้ำวไม่ลง และก็เป็นกำรดูหมิ่นต่อญำติผู้น้องที่สูงÈักดิì
           สง่ำงำมดั่งเซียนของเขำผู้นี้เช่นกัน

                  เล่อเจิ้งเฉินแย้มยิ้มบำงเบำไม่เอ่ยค�ำใด จำกนั้นก็ยกจอกขึ้นดื่มเป็นเพื่อน
   48   49   50   51   52   53   54   55   56