Page 52 - อ่านฟรี! อุบายลับจับท่านอ๋อง
P. 52
อุบำยลับจับทำนอองุบำยลับจับทำนออง
50 อ
เล่อเจิ้งเฉินตัดบทเขำและมองเขำด้วยสำยตำคมกริบ
ฉินมู่หวำยมองเขำแวบหนึ่งด้วยควำมจนใจ แล้วรีบเก็บเอำใบหน้ำ
อันหล่อเหลำหดกลับมำ “เจ้ำอย่ำมำจ้องข้ำ ข้ำมีหน้ำที่ถ่ำยทอดค�ำพูดเท่ำนั้น
จะเชื่อไม่เชื่อนี่ก็แล้วแต่เจ้ำ จะแต่งหรือไม่แต่งก็แล้วแต่เจ้ำเช่นกัน อย่ำงไรก็ตำม
ข้ำได้น�ำควำมมำบอกแล้ว อ้อ เกือบลืมไปอีกหนึ่งประโยค หลังจำกนี้อีกไม่นำน
ผิงอ๋องก็ต้องเลือกชำยำแล้ว ท่ำนอำบอกว่ำเจ้ำอย่ำได้ให้ผิงอ๋องคว้ำไปได้ก่อน
เด็ดขำด ทั้งยังบอกอีกว่ำยอมเชื่อว่ำมีไว้ก่อนและเตรียมกำรไว้ดีกว่ำพลำด
เพรำะควำมไม่เชื่อ เข้ำใจหรือไม่”
เล่อเจิ้งเฉินแค่นเสียง “เป็นเพียงแค่ค�ำพูดของลูกÈิÉย์นักพรตในวัดผู้หนึ่ง
เท่ำนั้น เสด็จแม่ก็คิดเป็นจริงแล้วหรือ นี่มันออกจะน่ำขันไปหน่อย”
“นักพรตผู้นั้นคือท่ำนนักพรตเฉวียนเจิน ไม่ใช่นักพรตธรรมดำทั่วไป เจ้ำ
คงจะรู้ว่ำควำมเชี่ยวชำญในกำรค�ำนวณดวงชะตำด้วยปรำก¯กำรณ์ดวงดำว
ของเขำนั้นไร้ผู้ใดเทียบ และไป‰จู้ผู้นี้ตำมติดเขำตลอดทั้งวันย่อมต้องได้ยินสิ่งใด
ถึงได้พูดกับท่ำนอำเช่นนี้ ที่ท่ำนอำพูดก็ไม่ผิด ก็แค่ให้เจ้ำแต่งภรรยำคนหนึ่ง
เท่ำนั้นเอง ต่อให้เป็นเรื่องไม่จริง เจ้ำก็ไม่ได้เสียหำย หำกเป็นควำมจริงเล่ำ?
อย่ำงนั้นเจ้ำก็ได้ก�ำไรก้อนโตแล้ว...”
“เช่นนั้นมิสู้เจ้ำแต่งดีกว่ำหรือ” เล่อเจิ้งเฉินหรี่ตำลง “ในเมื่อแต่งงำนกับ
ผู้ที่มีชะตำหงส์โดยก�ำเนิดก็สำมำรถกลำยเป็นองค์รัชทำยำทและเป็นฮ่องเต้ได้
เช่นนั้นเจ้ำแต่งก็ได้เหมือนกัน เจ้ำว่ำอย่ำงนั้นหรือไม่”
อ๋ำ? ฉินมู่หวำยนิ่งงันและเบิกตำโตมองเขำ “เช่นนั้นจะส�ำเร็จได้อย่ำงไร
ผู้ที่มีชะตำหงส์โดยก�ำเนิดก็ต้องกำรผู้ที่มีองค์ประกอบเช่นนั้นแต่งงำนกับนำงถึง
จะส่งเสริมซึ่งกันและกัน! ข้ำไม่ใช่องค์ชำย ต่อให้แต่งงำนกับนำงแล้วท�ำอันใดได้
เจ้ำจะบอกให้ข้ำก่อกบ¯อย่ำงนั้นหรือ จริงๆ เลย! พูดเลอะเทอะอะไร!”
พูดแล้วเขำก็ดื่มสุรำอึกใหญ่ด้วยควำมโมโห จำกนั้นพ่นออกมำว่ำ “เจ้ำ
หยอกข้ำเล่นสินะ!”
เล่อเจิ้งเฉินแย้มยิ้มอย่ำงสง่ำงำม “ข้ำไม่ได้หยอกเจ้ำเล่น! ในเมื่อสตรี
ผู้นี้เป็นผู้ที่มีชะตำหงส์โดยก�ำเนิด ทั้งร�่ำรวยสูงส่ง เจ้ำแต่งงำนกับนำง ต่อให้
