Page 44 - อ่านฟรี! อุบายลับจับท่านอ๋อง
P. 44
อุบำยลับจับทำนอองุบำยลับจับทำนออง
42 อ
เรียกคนกลับพบว่ำตัวเองเปล่งเสียงไม่ออก นำงพยำยำมที่จะเปล่งเสียงทว่ำเสียง
นั้นกลับ¿ังดูแย่ยิ่งกว่ำเสียงเป็ดเสียอีก
“คุณหนูในที่สุดท่ำนก็ตื่นแล้ว!” พอหลำนเยว่เข้ำห้องมำพบเจ้ำนำย
ของนำงลุกขึ้นมำนั่งก็ดีใจจนเกือบจะร้องไห้ จำกนั้นรีบวิ่งเข้ำไปอย่ำงรวดเร็ว
เทน�้ำให้แล้วยื่นเข้ำไปใกล้ปำกนำง “คุณหนูคงเจ็บคอมำกใช่หรือไม่เจ้ำคะ รีบดื่ม
น�้ำสักหน่อยเถอะเจ้ำค่ะ! ท่ำนหมอบอกว่ำคุณหนูเป‚ยก½นและได้รับลมหนำว ทั้ง
เท้ำยังบวมขึ้นมำอีก สองสำมวันนี้ต้องนอนพักรักÉำตัวให้เต็มที่ถึงจะหำยเจ้ำค่ะ”
จูเหยียนอู่ดื่มน�้ำหมดรวดเดียวอย่ำงเชื่อ¿ังทั้งยังขอเพิ่มจำกหลำนเยว่
อีกถ้วยหนึ่ง เมื่อดื่มเสร็จจึงต้องกำรถำมนำง ทว่ำหลำนเยว่ก็พูดขึ้นมำอย่ำง
ไม่สนใจผู้ใด...
“บ่ำวรู้ว่ำคุณหนูต้องกำรถำมถึงเรื่องเมื่อคืน เป็นเซียงอ๋องที่ส่งคุณหนู
กลับจวนของเรำด้วยตัวเองเจ้ำค่ะ”
เมื่อจูเหยียนอู่ได้ยินก็เบิกตำโต นำงคิดจะเปิดปำกพูดก็ได้ยินหลำนเยว่
พูดอีก...
“บ่ำวทรำบเจ้ำค่ะ คุณหนูยังต้องกำรถำมอีกว่ำ เหตุใดบ่ำวต้องบอก
เซียงอ๋องว่ำท่ำนอำÈัยอยู่ที่นี่? แบบนี้เขำไม่รู้ว่ำคุณหนูเป็นบุตรสำวของท่ำน
นำยอ�ำเภอหรือ ใช่แล้วเจ้ำค่ะ แต่บ่ำวอับจนหนทำง เมื่อคืนคุณหนูสลบไสลไม่ได้
สติทั้งยังเป็นไข้สูง หลังจำกลงเขำมำแล้ว เดิมทีบ่ำวคิดจะเรียกรถม้ำสักคันแล้ว
ส่งคุณหนูกลับบ้ำนเอง แต่เซียงอ๋องไม่ยอมเจ้ำค่ะ ต้องกำรตำมมำให้ได้ บอกว่ำ
อันตรำยมำกเพียงใดที่พวกเรำสตรีสองนำงอยู่ด้ำนนอกยำมดึกดื่นค�่ำคืน เขำต้อง
เห็นว่ำคุณหนูถึงบ้ำนอย่ำงปลอดภัยด้วยตัวเองถึงจะยอม บ่ำวสู้เขำไม่ได้จึงท�ำได้
แค่ให้เขำตำมมำด้วยเท่ำนั้นเจ้ำค่ะ...
ทว่ำคุณหนูวำงใจได้เจ้ำค่ะ เซียงอ๋องไม่ได้ลงจำกรถ ทุกคนในจวนล้วน
ไม่รู้ว่ำในรถม้ำยังมีคนอยู่อีก และด้ำนนอกก็มืดมิด ในรถม้ำยิ่งมืดมิด พ่อบ้ำน
เรียกให้หญิงรับใช้อำวุโสขึ้นไปแบกคุณหนูบนรถ บ่ำวยืนอยู่ด้ำนในช่วยประคอง
คุณหนู หญิงรับใช้อำวุโสไม่ได้สังเกตเห็นว่ำด้ำนในยังมีคนซ่อนอยู่โดยสิ้นเชิง
เจ้ำค่ะ...” หลำนเยว่พูดแล้วก็มองเจ้ำนำยของนำงด้วยควำมระมัดระวังแวบหนึ่ง
