Page 20 - อ่านฟรี เร้นรักแรงเสน่หา
P. 20
เร้นรักแรงเสน่หา
จ่ำยให้กับเจ้ำของร้ำน พลำงคลี่ยิ้มบำงๆ ให้อีกฝ่ำยด้วย ขณะเดินกลับ
มำยังโต๊ะของตนเพื่อหยิบหนังสือที่วำงไว้บนโต๊ะ ดวงตำทั้งคู่ก็สะดุดกับ
ภำพถ่ำยที่ตกอยู่ใต้โต๊ะที่คนร้ำยทั้งสองนั่งดื่มกำแฟก่อนหน้ำนี้
หญิงสำวหันไปมองเจ้ำของร้ำนกำแฟซึ่งดูเหมือนว่ำเขำไม่ได้สนใจ
อะไรเลย จึงก้มลงหยิบภำพถ่ำยมำก�ำไว้ แล้วหยิบหนังสือของตนเองเดิน
ออกจำกร้ำน ทว่ำยังไม่เดินไปไหนนอกจำกยืนอยู่ด้ำนหน้ำร้ำน และ
พิจำรณำมองภำพถ่ำยของหนุ่มน้อยที่ก�ำลังจะตกเป็นเหยื่อกำรลักพำตัว
“คนนี้หรือที่ชื่อฟำทัส ยังเด็กอยู่เลย อำยุคงไม่เกินสิบหกปี
ละมั้ง”
ญำดำรินพึมพ�ำออกมำหลังจำกมองภำพถ่ำยของเหยื่อผู้เครำะห์
ร้ำย และก็เกิดค�ำถำมขึ้นในหัวสมองจนต้องเอ่ยออกมำอย่ำงตัดสินใจ
ไม่ถูก
“เอำยังไงดีญำดำ ท�ำเป็นเฉยไม่รู้เรื่อง แล้วปล่อยให้เป็นหน้ำที่
ของพี่ชำยเด็กหนุ่มที่ชื่อฟำทัส ที่ต้องดูแลน้องชำยของเขำ หรือจะไปแจ้ง
ต�ำรวจบอกเรื่องที่ได้ยินคนร้ำยพูดกัน”
ญำดำรินตัดสินใจไม่ถูกว่ำควรท�ำอย่ำงไรดี ดวงตำทั้งคู่ยังคงทอด
มองภำพถ่ำยของหนุ่มน้อยฟำทัสแทบไม่กะพริบตำ
“อย่ำไปยุ่งเลยญำดำ เธอมำเที่ยวนะ ไม่ใช่มำท�ำตัวเป็นนำงเอก
คอยช่วยเหลือผู้ที่ก�ำลังได้รับอันตรำย”
บอกตัวเองเช่นนั้นแล้ว ญำดำรินก็เดินไปที่ถังขยะซึ่งอยู่ไม่ห่ำง
สักเท่ำไร จำกนั้นก็ทิ้งภำพถ่ำยของฟำทัสลงถังขยะ แล้วหมุนตัวเดิน
กลับโรงแรมที่พัก
ใช่! มันไม่ใช่เรื่องของเธอ มันควรเป็นหน้ำที่พี่ชำยของฟำทัสที่
จะปกป้องน้องชำยของเขำให้พ้นภัยจำกคนร้ำย ส่วนเธอก็เป็นแค่เพียง
นักท่องเที่ยวที่อยำกมำเห็นนครศิลำสีชมพูเท่ำนั้น
แต่! เท้ำเล็กพำผู้เป็นเจ้ำของก้ำวเดินได้แค่ไม่กี่ก้ำวก็มีอันต้อง
18
