Page 16 - อ่านฟรี เร้นรักแรงเสน่หา
P. 16

เร้นรักแรงเสน่หา

             ของร้ำนกำแฟ จึงก้ำวเดินไปทรุดตัวลงนั่งพร้อมกับหยิบหนังสือ Lonely
             Planet (โลนลี แพลนเน็ต) ขึ้นมำอ่ำน
                     บรรดำนักท่องเที่ยวต่ำงก็รู้ดีว่ำหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เขียน

             แนะน�ำกำรเดินทำงท่องเที่ยวในประเทศต่ำงๆ ซึ่งหญิงสำวไม่พลำดซื้อ
             หนังสือโลนลี แพลนเน็ตที่เขียนเกี่ยวกับประเทศจอร์แดนมำอ่ำนศึกษำ

             หำข้อมูลประกอบกับกำรหำข้อมูลผ่ำนกูเกิลด้วย
                     อีกไม่กี่นำทีต่อมำ กำแฟหอมกรุ่นก็ถูกน�ำมำวำงตรงหน้ำพร้อม
             กับค�ำอวยพรจำกเจ้ำของร้ำน

                     “ขอให้มีควำมสุขกับกำรท่องเที่ยวประเทศของเรำนะครับ”
                     “ขอบคุณค่ะ” ญำดำรินยิ้มให้ในทุกครั้งที่ได้รับค�ำอวยพรจำก
             ชำวจอร์แดน พอได้ยกถ้วยกำแฟหอมกรุ่นมำลิ้มลองรสชำติก็อดไม่ได้ที่

             จะอุทำนออกมำว่ำ “อืม รสชำติเข้มข้นได้ใจเหมือนที่คุณชำลีกำรันตีไม่มี
             ผิดจริงๆ”
                     ญำดำรินดื่มกำแฟร้อนอีกอึกใหญ่ ได้กำเฟอีนเข้ำร่ำงกำยก็ท�ำให้

             กระปรี้กระเปร่ำขึ้น จำกนั้นก็หยิบหูฟังมำเสียบเข้ำกับใบหู เปิดเพลงโปรด
             ฟังเบำๆ เพื่อเพิ่มควำมเพลิดเพลินให้กับตนเอง พร้อมกับก้มหน้ำอ่ำน

             หนังสือท่องเที่ยวสลับกำรดื่มกำแฟโดยไม่รีบเร่ง เพรำะเย็นวันนี้เธอว่ำง
             ทั้งวัน ก่อนจะเริ่มไปเที่ยวชมนครเพตรำในวันรุ่งขึ้น
                     เมื่อนั่งจิบกำแฟได้พักใหญ่ กระดิ่งที่แขวนไว้บนประตูร้ำนก็สั่น

             รัวบ่งบอกให้รู้ว่ำมีลูกค้ำเข้ำมำในร้ำน ซึ่งทำงเจ้ำของร้ำนได้ทักทำยเป็น
             ภำษำอำหรับ เพรำะลูกค้ำเป็นชำวจอร์แดนนั่นเอง
                     ญำดำรินเหลือบสำยตำมองลูกค้ำที่เป็นชำยร่ำงใหญ่สองคนอยู่

             ชั่วครู่ ไม่ได้สนใจพวกเขำมำกมำยนัก จำกนั้นก็ก้มหน้ำอ่ำนประวัติของ
             นครเพตรำต่อ แต่แล้วก็ต้องหูผึ่ง อดเงี่ยหูฟังไม่ได้เมื่อค�ำพูดของชำย
             ทั้งสองแล่นมำกระทบโสตประสำท ซึ่งแน่นอนว่ำญำดำรินฟังภำษำอำหรับ

             ที่ชำยทั้งสองก�ำลังวำงแผนร่วมกันออกทุกถ้อยค�ำ

                                          14
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21