Page 22 - อ่านฟรี เร้นรักแรงเสน่หา
P. 22
เร้นรักแรงเสน่หา
ไม่เชื่อในค�ำพูดของเธอแม้แต่นิดเดียว แต่ก็ยังคงย�้ำค�ำตอบว่ำ “ใช่ค่ะ ฉัน
ได้ยินคนร้ำยสองคนวำงแผนกันขณะนั่งอยู่ในร้ำนกำแฟค่ะ”
“คนร้ำยพูดภำษำอังกฤษงั้นหรือครับ”
เพรำะไม่คิดว่ำนักท่องเที่ยวสำวชำวไทยจะฟังภำษำอำหรับออก
เจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจจึงได้ถำมกลับเช่นนั้น
ญำดำรินส่ำยหน้ำปฏิเสธ “พวกเขำพูดภำษำอำหรับค่ะ”
“คุณก�ำลังจะบอกผมว่ำคุณฟังภำษำอำหรับออก และได้ยิน
ค�ำพูดของคนร้ำย รวมทั้งเข้ำใจในทุกค�ำพูดของพวกเขำจึงได้มำแจ้งควำม
ใช่ไหมครับ”
เจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจเอ่ยถำมและไม่คิดรอค�ำตอบ เพรำะมั่นใจว่ำ
นักท่องเที่ยวพูดหรือฟังภำษำอำหรับไม่ออกแน่ๆ จึงถำมต่ออย่ำงระมัดระวัง
ถ้อยค�ำว่ำ
“ขอโทษนะครับ คุณดื่มแอลกอฮอล์หรือเปล่ำครับ มีเพื่อนมำ
ด้วยไหมครับ ผมจะได้โทร.ให้เขำมำรับคุณกลับโรงแรม”
ญำดำรินไม่อยำกให้กำรแจ้งควำมต้องยืดเยื้อไปมำกกว่ำที่เป็น
อยู่ ครำวนี้หญิงสำวเลือกตอบค�ำถำมของเจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจด้วยภำษำ
อำหรับ
“ฉันไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์ ฉันฟังและพูดภำษำอำหรับได้ ฉัน
ได้ยินและเข้ำใจทุกค�ำพูดของคนร้ำยค่ะ”
เจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจที่เป็นคู่สนทนำของญำดำรินต้องอ้ำปำกค้ำง
บ้ำง รวมทั้งเจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจคนอื่นๆ ที่นั่งท�ำงำนอยู่ต่ำงก็เบิกตำโตด้วย
ควำมแปลกใจที่นักท่องเที่ยวชำวไทยคนนี้สำมำรถพูดภำษำของพวกเขำ
ได้
“คุณพูดอำหรับได้...”
“ค่ะ ครำวนี้เชื่อหรือยังคะว่ำฉันฟังภำษำอำหรับออก”
เจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจพยักหน้ำรับในทันที เพรำะเมื่อสักครู่นั้นเขำตั้ง
20
