Page 35 - อ่านฟรี! สัมผัสรัก หัวใจหมาป่า
P. 35
KANO NARUSE
เชื่องขึ้นมาสักหน่อย
“โห ดีจัง ต้องน่ารักแน่เลย ผมก็ชอบสุนัขเหมือนกัน ขอแวะไปดูหน่อยได้ไหม
ครับ? วันนี้ขับรถมาด้วย ให้ผมไปส่งนะ”
“ไม่เป็นไร ฉันต้องแวะซื้อของก่อน อีกอย่างมันอันตราย เพราะเจ้านั่นตัวใหญ่
แล้วก็ดุทีเดียว คงให้เล่นด้วยไม่ได้จนกว่าจะเชื่อง”
“....นายก็ยังอุตส่าห์เก็บมาเลี้ยงอีกนะ”
โอคุมะยืนขึ้นหลังเก็บของเตรียมตัวกลับบ้านเสร็จแล้ว
“ผมก็ชอบหมาใหญ่นะ โดยเฉพาะตัวที่ดุๆ แต่เชื่องกับเราคนเดียว”
“....กว่าจะท�าให้เชื่องได้ ถ้าไม่บาดเจ็บก่อนก็ดีไป”
“เรื่องนั้นผมคอยระวังอยู่แล้วครับ ไม่ได้เลี้ยงสุนัขตัวใหญ่เป็นครั้งแรกด้วย”
“เดี๋ยวก่อน รอผมด้วยสิครับทั้งสองคน”
คิโยอากิออกจากส�านักงาน ทิ้งคาชิมะที่เร่งพิมพ์รายงานประจ�าวันเอาไว้ ข้างนอก
อากาศเย็น แต่ท้องฟ้าสว่างกว่ากลางฤดูหนาว ชายหนุ่มติดรถโอคุมะไปลงหน้าสถานี
ซื้อของตามที่ตั้งใจไว้แล้วขึ้นรถบัสมุ่งหน้ากลับ เขาลงป้ายที่ใกล้บ้านที่สุดและเดินขึ้นเนิน
ต่ออีกสิบนาทีก็ถึงบ้าน
คิโยอากิก�าลังอารมณ์ดี
คืนนี้จะให้เกร็นสระผมแล้วใช้ครีมบ�ารุง ถ้าจะให้เขาเป็นคนอาบให้ก็ย่อมได้ จากนั้น
ก่อนนอนค่อยขอลูบขนนุ่มนิ่มให้เต็มอิ่มไปเลย
เกร็นเหมือนจะรู้ตัวว่าอยู่ในความดูแลของเขาจึงยอมเชื่อฟังสิ่งที่บอก หมาป่า
หนุ่มไม่รู้จักธรรมเนียมปฏิบัติของที่นี่ ถึงจะเป็นค�าขอที่พิลึกพิลั่นแค่ไหน หมอนั่นก็เข้าใจ
ว่าเป็นเรื่องปกติ
แค่จินตนาการถึงเรื่องสนุกคืนนี้ ขวดแชมพูหนักๆ กับเนื้อหนึ่งกิโลกรัมก็เบา
เหมือนขนนก
ทว่าวินาทีที่เปิดประตูบ้าน ความรื่นรมย์ทั้งหมดพลันมลายหายไป เกร็นเปิดไฟ
หน้าทางเข้าทิ้งไว้หรือ ทางขึ้นบ้านใต้แสงสีส้มสลัวเลอะเลือดจ�านวนไม่น้อย
เขาสั่นสะท้านหน้ามืด ข้าวของร่วงหลุดจากมือ แข้งขาอ่อนแรง
เกิดอะไรขึ้น? เกร็นล่ะ ปลอดภัยหรือเปล่า?
33
