Page 30 - อ่านฟรี! สัมผัสรัก หัวใจหมาป่า
P. 30
สัมผัสรัก หัวใจหมาป่ า
“ชิโร่ เพื่อนฉันเอง”
อยู่ต่อหน้าหมาป่าแท้ๆ แต่ชิโร่จอมทึ่มก็ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร
“เพื่อนหรือ? งั้นก็กินไม่ได้สิ?”
“หา? นายคิดจะกินเจ้าเหมียวที่น่ารักขนาดนี้เนี่ยนะ? ไม่มีทางเสียล่ะ ถ้านายยุ่ง
กับมัน ฉันไม่ให้อภัยแน่”
“ขะ....เข้าใจ....แล้ว”
ปากบอกว่าเข้าใจ แต่ตายังไม่ละจากแมว
คิโยอากิเดินไปที่เฉลียงโดยมีชิโร่อยู่ในอ้อมแขน แสงแดดสดใสส่องผ่านประตู
กระจกเข้ามา ทางเดินไม้กระดานส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดไม่น่าไว้ใจอยู่ใต้ฝ่าเท้า เมื่อเดินถึงครึ่ง
ทางแล้วหันกลับไปมองเขาก็สะดุ้ง เพราะเกร็นยืนอยู่ข้างหลัง จ้องชิโร่ตาไม่กะพริบ ทีแรก
เขานึกว่าอีกฝ่ายไม่ได้ตามมาเพราะไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าเลย สงสัยเพราะเป็นสัตว์ป่า แม้จะ
มีน�้าหนักตัวมากกว่าคิโยอากิ แต่เกร็นก็เดินได้อย่างเงียบกริบ ไม่ท�าไม้ลั่นแม้แต่นิดเดียว
ซ�้ายังกลบกลิ่นอายเสียหมดจด
อยู่ๆ ก็รู้สึกราวกับนี่เป็นเรื่องโกหก
เขาถูกคลื่นความฝันพัดพาไปอีกครั้ง
คิโยอากิค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ เดินต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พอถึงครัวก็ปล่อยชิโร่ลง เทอาหารเม็ดที่ซื้อเก็บไว้ให้ ระหว่างนั้นเกร็นไม่อยู่ห่าง
จากตัวเขาเลย ส่วนเขาก็ไม่กล้าที่จะละสายตาเช่นกัน
“เมี้ยว”
พอเจ้าเหมียวกินเสร็จแล้ว คิโยอากิก็อุ้มมันไปนั่งลูบขนที่โซฟา ชิโร่ชอบถือวิสาสะ
เข้ามาเสมือนเป็นบ้านของตัวเอง เดิมทีมันเป็นแมวจรจัดที่มาเฉพาะตอนหิวเท่านั้น
มิหน�าซ�้ายังไม่ยอมให้จับอีกด้วย ดังนั้นทุกครั้งที่ชิโร่มา คิโยอากิจะถือโอกาสเอาใจมันเต็มที่
เจ้าเหมียวก็เหมือนจะรับรู้ จึงยอมให้เขาจับโดยไม่อิดออด
เกร็นเข้ามาใกล้โดยที่เขาไม่รู้ตัว หมาป่าหนุ่มหลุบตามองชิโร่ที่ส่งเสียงครางอย่าง
สบายอารมณ์
“นี่ เรื่องเมื่อกี้น่ะ ถ้านายยอมกลายร่างเป็นหมาป่า ฉันจะให้กินของอร่อยกว่านี้
อีกนะ ทั้งสเต๊กเนื้อสันเอย ทั้งแฮมเบิร์กเอย โลกนี้ยังมีของอร่อยกว่าเบคอนตั้งเยอะ”
28
