Page 37 - อ่านฟรี! สัมผัสรัก หัวใจหมาป่า
P. 37
KANO NARUSE
เป็นมากเลยล่ะ คิโยอากิยิ้มบางๆ ขณะใบหน้าชุ่มเหงื่อ
“ฮะฮะ นายออกมาทั้งที่มีหูมีหางหรือ บอกแล้วไงว่าห้ามท�า ที่นี่ไม่มีใครรูปร่าง
แบบนายหรอกนะ”
“มันใช่เวลามาพูดเรื่องนี้รึ!”
คิโยอากิตัวลีบเมื่ออีกฝ่ายตะคอกใส่
แต่คนที่ไม่เข้าใจคือเกร็นต่างหาก
“ไม่ต้องไล่ให้ฉันหรอก แค่นี้นายก็โทรมจะแย่อยู่แล้ว ขืนบาดเจ็บมากกว่านี้”
ตาย
อาจจะตายก็ได้
เกร็นหัวเราะอย่างไม่ยี่หระให้กับความกังวลนั่น
“อย่าดูถูกข้าไปหน่อยเลยคิโยอากิ ข้าเป็นทหารของราชา คิดหรือว่าโจรกระจอก
นั่นจะท�าอะไรได้”
“งั้นเลือดที่ประตูล่ะ”
“ก็แค่ฟาดจนดั้งหัก เผลอๆ อาจจะซี่โครงด้วย”
เกร็นลุกขึ้นยืน โยนเสื้อคลุมที่ปะเสร็จแล้วไว้บนโซฟา
“แต่ถ้าคิโยอากิยืนยันแบบนั้น ข้าจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคนอื่นในร่างนี้อีก”
“ฮะ....ฮะฮะ”
หมาป่าหนุ่มขมวดคิ้ว ก้มมองเขาที่หมดแรงจะยืน ก่อนช่วยจับแขนพยุงขึ้นและ
พาไปนั่งที่โซฟา จากนั้นหายลับไปตามทางเดิน
คิโยอากิคว้ารีโมทบนโต๊ะมาเปิดทีวี เสียงสรวลเสเฮฮาดังขึ้น ขับไล่ความเงียบงัน
ออกไป เขาคู้ตัวกอดเข่าอยู่ริมโซฟา มองภาพบนหน้าจออย่างใจลอย
ไม่ว่าพวกคิโยอากิจะเจอกับอะไร คนในทีวีก็ยังส่งเสียงวุ่นวายต่อไปราวกับไม่มี
อะไรเกิดขึ้น
ชายหนุ่มนั่งกอดตัวเอง จ้องมองโทรทัศน์จนกระทั่งเกร็นถือถุงข้าวของกลับมา
วางให้ตรงหน้า
“ขอบคุณ....”
“จัดการหน้าทางเข้าเรียบร้อยแล้ว”
35