Page 32 - อ่านฟรี! รักในความทรงจำ
P. 32
รักในความทรงจ�า
ดวงตาของไคเป็นประกายในทันที จากนั้นเด็กชายก็ร้อง “อ๊ะ” พร้อมหันขวับมา
หาฮารุ
“แล้วแม่ล่ะ?”
“หา?”
คราวนี้ฮารุเป็นฝ่ายท�าหน้ามุ่ย
“แม่ของผมสูงหรือเปล่า?”
“ไม่รู้สิ”
ฮารุตอบก่อนเมินหน้าหนี
“โกหก ฮารุจังต้องรู้แน่ๆ”
“ก็สูงใช้ได้แหละ แต่หน้าตาขี้เหร่”
“....ขี้เหร่”
ไคไหล่ตกเพราะสิ่งที่ได้ยินต่างจากที่คาดหวังเอาไว้ เขาจ�าหน้าแม่ไม่ได้เพราะต้อง
ห่างจากแม่ไปตั้งแต่ตอนที่ตัวเองอายุยังไม่ถึงขวบดี ก่อนหน้านี้ก็เคยมีรูปถ่ายอยู่หรอก
แต่ยูยะเลินเล่อจึงสลับกับถุงขยะและทิ้งทั้งหมดไปตอนย้ายบ้าน
ฮารุรู้สึกสมเพชตัวเองที่ท�าตัวไม่สมกับเป็นผู้ใหญ่ แต่ความรู้สึกโกรธผู้หญิงคนนั้น
มีมากกว่า เขาจึงไม่คิดจะแก้ไขค�าพูดให้ถูกต้อง เมื่อแต่งงานหลังท้องได้ไม่นาน แม่ของไค
ก็เกิดเบื่อหน่ายกับชีวิตเช่นนี้และหนีออกจากบ้านไปโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ถ้าเลี้ยงไม่ได้
ก็ไม่ควรให้เด็กเกิด และถ้าเด็กเกิดมาแล้วก็ต้องเลี้ยงให้ได้
ระหว่างที่ฮารุก�าลังคิดอย่างหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงลมหายใจ
ยาวๆ ดังขึ้นอยู่ข้างๆ หลังหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มหย่อน ไคจึงหลับอยู่บนตักของฮารุเช่นนั้น
แขนของเด็กชายห้อยลงมาราวกับหมดแรง ฮารุตบหลังของไคเบาๆ ก่อนจะกอดเอาไว้
และลุกขึ้นยืน ทันทีที่วางเด็กชายลงบนโซฟา ไคก็ลืมตาสะลึมสะลือขึ้น
“....ได้ยินเสียงคลื่นด้วย”
“อืม ก็ทะเลอยู่แค่ตรงนี้เอง”
“....งั้นเหรอ”
ความเงียบเข้ามาปกคลุม
“ฮารุจัง”
30
