Page 14 - อ่านฟรี ล่าหัวใจ

ลาหัวใจ

ในมือแบบนี้
ขณะนั้น...สาวนอยในออมแขนเริ่มรูสึกตัว ศีรษะไดรูปที่ซุกเงียบ

ขางซอกไหลเขามานานเริ่มขยับออกหาง...กลิ่นหอมออนๆ จากเรือนราง

ระหงระเหยเขามากระทบโสตประสาทของคนที่นั่งกอดหลอนมาหลาย
เพลา เขาถอนใจยาว...เมื่อรูวาอารมณชนิดหนึ่งกําลังถูกปลุกใหตื่นตัว
โดยไมตั้งใจ

เรือนรางนุมนิ่มหอมกรุนกําซาบที่เขารูดีวาใสสะอาดปานนํ้าคาง

ตั้งแตศีรษะจรดเทาเคลื่อนไหวเบาๆ แนบอกกวาง...
“พอคะ...”

เสียงพึมพําดังออกมาจากริมฝปากสีเรื่อไดรูปสวย...ชายหนุมมอง
เบนนิ่งอยางลืมตัวไปชั่วขณะ

“พอคะ...อยาทิ้งแกว...”
หลอนพึมพําเบาๆ และเขาก็ไดยินชัดเจนกอนที่จะเงียบไปอีก...

“กรุณาเถอะคุณมล...”

เบนพูดเบาๆ มาจากเบาะหนา...
“นายจะเอาเปรียบฉันสองอยางไมไดหรอกเบน...ตองเลือกเอา

อยางหนึ่ง”
กมลภพตัดบท...พรอมกับสะกดอารมณสวนตัวลงอยางรวดเร็ว

“ไมผูหญิงคนนี้ ก็พอของหลอน...”
เขาบอกสั้นๆ พรอมกับมองดูลูกนองที่กําลังเดินตรงออกมา

“บานหลังที่เกาพี่...คอยหางผูคนหนอย...”
เจาคนนั้นบอกทันทีที่โดดขึ้นรถมาพรอมกับกุญแจบาน อึดใจ

ตอมาคนทั้งหมดก็มาหยุดอยูที่หนาบานครึ่งปูนครึ่งไมสองชั้นกะทัดรัด...
นาอยู

12