Page 14 - อ่านฟรี สิเน่หาเจ้าหัวใจ

12 สิเนหาเจาหัวใจ

โยติราชนั่งรถออกมาไมถึงสิบนาทีก็รูสึกถึงความผิดปกติ เพราะ
เสนทางที่รถวิ่งผานไมใชทางไปที่ทํางาน ผูกองหนุมขยับตัวมองเสี้ยวหนา

คนขับอยางจับสังเกต
“ไมใชทางไปสน.นี่”

“เจานายผมอยากคุยกับผูกองเปนการสวนตัว” เดนิสในคราบคนขับรถ
บอกดวยภาษาอังกฤษ โยติราชขมวดคิ้วอยางกังขา

“เจานายแกเปนใคร…แลวตองการอะไร” โยติราชถามและขยับเขาไป
ประชิดหลังเบาะคนขับ เดนิสหยิบลูกระเบิดที่ดึงสลักแลวชูขึ้นเสมอไหล

“เก็บชีวิตไวดีกวาผูกอง ผมไมอยากฆาใครเพราะถาหนึ่งตอหนึ่งไมคุม
อยางผมถาจะพลีชีพทั้งทีตองบึ้มใหคนตายเปนรอย” เดนิสขูกลายๆ โยติราช
หนาเครียดเมื่อรูวากําลังเผชิญกับกลุมระเบิดพลีชีพ

“เจานายแกตองการอะไร”
“ไปถึงผูกองก็จะรูเอง” เดนิสเรงความเร็วขึ้น ไมถึงยี่สิบนาทีก็พา

โยติราชมาถึงเซฟเฮาสแหงหนึ่ง ทั้งสองเปดประตูลงจากรถ
โยติราชมองชายฉกรรจราวหาหกคนที่ยืนอยูตามจุดตางๆ ราวกับกําลัง

อารักขาใครสักคน จากประสบการณที่ถูกฝกการรบมาทุกหลักสูตร ทําให
นายตํารวจหนุมรูไดทันทีวาชายฉกรรจทั้งหมดไมธรรมดา และที่สําคัญทุกคน

ไมใชคนไทย
“เชิญขางใน” เดนิสผายมือเชิญโยติราชและเดินนําเขาไปในหอง
หองหนึ่งที่มีแสงสวางเพียงจุดที่ผูกองหนุมยืนอยู ทําใหไมเห็นรางสูงสงาที่ยืน

อยูหลังโตะทํางานตัวใหญ
“คุณเปนใคร ตองการอะไร” โยติราชถามดวยภาษาอังกฤษชัดเจน

“หึๆ ผมเปนใครไมสําคัญ ที่เชิญคุณมาที่นี่แคอยากเตือน…”
เสียงเรียบหากเต็มไปดวยพลังอํานาจ แผรังสีออกมาจนเขาสัมผัสได

ตั้งแตวินาทีแรกที่กาวเขามาในหองนี้ โยติราชจดจํารายละเอียดคนในเงามืดไว
ในหัว แมจะเห็นเพียงเงาดําก็พอจะรูไดวาคนที่อยูตรงหนาสูงสงาและเยือกเย็น