Page 28 - อ่านฟรี สวาทรักบำบัดแค้น
P. 28
สวาทรักบําบัดแคน
ลัลนลลินยิ่งกวาตกใจเมื่อไมสามารถเปดประตูได มือเล็กจับ
ลูกบิดพยายามดันประตู ทั้งใชไหลเล็กกระแทกแรงๆ หลายครั้ง แตประตู
บานใหญแข็งแกรงก็ไมขยับเขยื้อนแมแตนิดเดียว
“ใครขังเราไว จับเรามาทําไม”
นํ้าเสียงที่พึมพําออกมาสั่นเทาเพราะความหวาดกลัว รางบาง
สั่นเทิ้ม กระนั้นก็ยังคงรวบรวมเรี่ยวแรงครั้งสุดทาย กระแทกบานประตู
สุดแรงเกิด จนตองครางออกมาดวยความเจ็บระบมที่แลนซานทั่วทั้ง
หัวไหล
“โอยย...”
การพยายามเปดประตูในครั้งสุดทายทําเอาลัลนลลินเจ็บซานจน
รางบางคอยๆ ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นสกปรก นํ้าตาแหงความหวาดกลัว
ไหลรินออกมาในทันที
“ชวยดวย...พี่ดิษ...พี่ดิษอยูไหน...ชวยลลินดวย”
หญิงสาวตะโกนเรียกและขอความชวยเหลือ ไมรูวาเกิดอะไรขึ้น
ทําไมเธอถึงถูกจับมาขังไวในโรงเรือนโทรมๆ แหงนี้ แลวดิษกรยอยูไหน
เขาหายไปไหน เธอจําไดวานั่งรถมากับเขาเพื่อไปรับประทานอาหารมื้อ
เที่ยงดวยกัน ระหวางทางก็พูดคุยกันสนุกสนาน หลังจากนั้นก็จําอะไร
ไมไดอีกเลย
“พี่ดิษอยูไหน มีอันตรายเกิดขึ้นกับพี่ดิษหรือเปลา”
เมื่อหัวสมองคิดเชนนี้ ใบหนางามที่ซีดไรสีเลือดอยูแลวก็ยิ่ง
ซีดเผือดกวาเดิม เปนหวงดิษกรยวาจะไดรับอันตรายจนลืมนึกถึงตัวเอง
วากําลังถูกขังอยู
“ใครก็ได ชวยฉันดวย พี่ดิษ...พี่ดิษปลอดภัยหรือเปลาคะ พี่ดิษ
ไดยินเสียงลลินไหมคะ”
ลัลนลลินยันกายลุกขึ้นยืน คราวนี้กํามือทุบโครมๆ บนบานประตู
26