Page 31 - อ่านฟรี สวาทรักบำบัดแค้น

ไอริสิส
ไอร

“ไม! ฉันไมกิน คุณจับฉันมาทําไม ตองการเงินเทาไรบอกมา
ฉันจะใหคุณทั้งหมด”

ลัลนลลินตะโกนถามในความมืดสลัว พยายามตอรองและพรอม
ทําตามที่คนรายตองการทุกอยาง แตการเจรจาก็ไรผล เมื่อไดรับคําตอบ

หวนๆ เหมือนเดิม
“พรุงนี้คุณก็จะรูเอง ลัลนลลิน”

“เดี๋ยว! เดี๋ยว! อยาเพิ่งไป! ฉันมีเงิน พอของฉันมีเปนลานๆ
ปลอยฉันไป แลวฉันจะใหเงินพวกคุณ”

“ฮึ!” ดิษกรยยิ้มเยาะ ดวงตาโชนไฟโทสะกับคําตอรอง กอนจะ
เคนเสียงลอดไรฟนดวยความเจ็บแคน “แนนอนวาพอของคุณมีเงินเปน
ลานๆ แตเปนเงินที่ไดมาจากการโกงเพื่อนรักจนหมดตัว”

ลัลนลลินไมมีโอกาสไดยินคําเคนพูดของดิษกรย และไมมีโอกาส
รูวาคนที่เธอปกใจรักจนหมดหัวใจนั่นแหละคือคนรายที่จับตัวเธอมา

“อยาเพิ่งไป ไดโปรด...ปลอยฉัน...พี่ดิษ...พี่ดิษอยูไหน คุณทําราย
เขาหรือเปลา”

ลัลนลลินยังคงตะโกนไมหยุด เมื่อไมมีเสียงตอบรับจากคนราย
ก็ทรุดตัวลงนั่งรองไหกับพื้น ในหัวนั้นคิดวาตัวเองถูกจับมาเรียกคาไถ

แนนอน
แลว...ดิษกรยอยูไหน เขาถูกทํารายจนไดรับบาดเจ็บสาหัสถึง

ชีวิตหรือเปลา หรือเขาถูกจับตัวไวเรียกคาไถเชนเดียวกัน
ลัลนลลินรองไหอยูอีกหลายนาที กระทั่งมือเล็กวาดไปโดนขวด

นํ้าและแซนดวิชจึงไดสติ ในนาทีนี้รองหมรองไหไปก็ไมมีประโยชน เธอ
ตองกินอาหาร ดื่มนํ้าใหมีแรง ไมแนวาพรุงนี้เธออาจสบโอกาสในการ
หนีเอาตัวรอดก็ได

ดิษกรยจองบานประตูเขม็งราวกับจะมองใหทะลุเห็นคนที่อยู

29