Page 23 - อ่านฟรี สวาทรักบำบัดแค้น
P. 23
ไอริสิส
ไอร
สักเทาไร นั่นคือเหตุผลที่ทําใหพี่ไมไดติดตอกับนองลลินเลย แต...สาบาน
ไดวาไมมีวันใดที่พี่ดิษจะไมคิดถึงนองลลิน”
ดิษกรยสมควรไดรับรางวัลตุกตาทองคําจากการแสดงละคร
ไดอยางแนบเนียนที่สุด นอกจากเอยบอกเสียงเศราแลว เขายังตีสีหนา
เสียใจใหลัลนลลินไดเห็น แถมในตอนทายก็หยอดคําหวานใหหญิงสาว
ตองเขินอายหนาแดงซานดวย
“ลลินเขาใจคะ วาทําไมพี่ดิษถึงไมมีเวลาติดตอหาลลินเลย
พี่ดิษอยาโทษตัวเองเลยนะคะ”
ขณะเอยปลอบ ลัลนลลินก็ทําใจกลาเอื้อมมือไปจับมือใหญแลว
บีบเบาๆ เพื่อเปนการใหกําลังใจดิษกรยดวย ชายหนุมคลี่ยิ้ม พลิกฝามือ
ตัวเองเพื่อเปนฝายจับกุมมือเล็กทั้งสองบาง
“ขอบคุณนองลลินที่เขาใจพี่ดิษ”
รอยยิ้มบางๆ ที่ปรากฏอยูบนใบหนายิ่งสงใหดิษกรยดูหลอเหลา
คมเขม จนคนที่ทอดสายตาจองมองถึงกับตาพรา ยิ่งหลงรักชายหนุม
มากกวาที่เปนอยู
“นองลลินจองพี่ดิษแบบนี้พี่ดิษคิดเงินนะครับ”
ดิษกรยแกลงสัพยอก เทานั้นยังไมพอ ยังลูบไลทั่วมือเล็กที่ตนเอง
กุมไวแนนไมมีปลอย คราวนี้ลัลนลลินยิ่งเขินอายหนาแดงซานกวาเดิม
และเมื่อรูสึกตัววาถูกเขากุมมือไวตลอดเวลาก็พยายามดึงมือกลับ ทวา...
มือใหญที่เหนียวแนนอยางกับมือตุกแกยังคงจับยึดไว ทําใหหญิงสาว
จําตองปลอยใหดิษกรยกุมมือไวเชนนั้น
“วาแตพี่ดิษกลับมาถึงไทยเมื่อไรคะ ทําไมไมโทร.มาบอกลลิน
กอน ลลินจะไดพาคุณปาไปรับพี่ดิษที่สนามบินดวยกัน”
ลัลนลลินไมรูเลยวาคําพูดของเธอสรางความโกรธเคืองใหกับ
ดิษกรยเปนอยางมาก จนชายหนุมตองลอบขบกรามเคนเสียงดาอยูในใจ
21