Page 58 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 58
56 เพทุบายบันดาลรัก
“เป็นอย่างไร ถ้าหากเจ้าไม่กล้าก็ยอมแพ้เสียตั้งแต่ตอนนี้ ยอมรับต่อหน้าทุกคน
ว่าตัวเองสองร้อยห้าสิบ พร้อมกันนั้นเขียนป้ายประกาศบอกว่าตนเองสองร้อย
ห้าสิบเป็นจ�านวนสองร้อยห้าสิบใบไปติดตามที่ต่างๆ ในเมืองหลวง เช่นนี้ข้าก็
จะยอมยกโทษให้เจ้า”
ฉู่หลิงสับสนงุนงงไปชั่วขณะ สองร้อยห้าสิบเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?
วงจรความคิดของเธอพลิกตลบอยู่ชั่วครู่ ทันใดนั้นก็นึกถึงเงินสองร้อย
ห้าสิบอีแปะที่ตนเองวางเดิมพันเอาไว้ได้ คงจะไม่... สวรรค์ เธอถูกใส่ร้ายป้ายสี
ชัดๆ ก็เงินติดตัวที่เธอสามารถใช้ได้มากสุดคือสองร้อยห้าสิบอีแปะนี่นา ท�าไม
จอมเสเพลคนนี้ถึงเข้าใจผิดว่าเธอก�าลังเย้ยหยันเสียดสีเขาไปได้?
แต่จากที่เธอเห็น ถึงอธิบายไปตอนนี้ก็ไม่ทันกาลแล้ว ไม่ว่าเธอจะรับการ
เดิมพันครั้งนี้หรือไม่ เขาก็ตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าจะต้องเล่นงานเธอให้ตายให้จงได้
ต่อให้วันนี้เธอไม่รับปาก วันหลังก็หนีไม่พ้นอยู่ดี ดูเหมือนว่าเธอจะท�าได้เพียง
ยอมรับการเดิมพันของเขาเท่านั้น ถึงจะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุข
ถึงแม้เธอมั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะจอมเสเพลคนนี้ได้ แต่ไม่ว่าเรื่อง
ใดๆ ล้วนมีความเสี่ยงทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดที่แน่นอนเต็มร้อย เธอจ�าเป็นต้องคิด
ค�านวณผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดเอาไว้ด้วย
ถ้าหากไปที่หอหนานเฟิง ฐานะที่แท้จริงของเธอก็จะถูกเปิดโปง เพราะฉะนั้น
จะไปที่นั่นไม่ได้เด็ดขาด ตอนนี้เธอท�าได้เพียงถอยเพื่อรอจังหวะรุก ให้จอมเสเพล
คนนี้รู้จักล่าถอยเสียบ้าง
เธอจดจ้องเผยเมิ่งหยวนอย่างเยียบเย็นเป็นเวลาราวๆ สองอึดใจ แล้ว
ถึงเอ่ยขึ้นด้วยความเย็นชา “ได้ ข้ารับปาก ถ้าหากข้าไม่รับปากจะดูเหมือนข้า
ขี้ขลาดตาขาวแทน แต่ว่าข้าก็มีข้อเสนอเช่นกัน จะมีแต่ท่านที่ยื่นข้อเสนอฝ่ายเดียว
แต่ไม่ยอมให้ข้ายื่นข้อเสนอบ้างได้อย่างไร แบบนี้ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย”
เผยเมิ่งหยวนหัวเราะเสียงดังก้อง “ได้!”
“ตามที่ซื่อจื่อกล่าวเมื่อครู่ ถ้าข้าแพ้ข้าต้องไปรับแขกที่หอหนานเฟิง
หนึ่งเดือน แต่ถ้าหากข้าชนะ ข้าขอให้ซื่อจื่อรักษาข้อเสนอที่บอกเมื่อครู่ว่าจะ
ท�าความปรารถนาของข้าให้เป็นจริงเอาไว้ อีกทั้งนับตั้งแต่บัดนี้ห้ามชนไก่อีก
