Page 55 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 55
สือหลัว 53
“มองพอแล้วหรือยัง” เผยเมิ่งหยวนเอ่ยถามฉู่หลิงซึ่งมีสีหน้าครุ่นคิดด้วย
น�้าเสียงเย็นเยียบ
เธอได้สติกลับคืนมาจึงหรี่ตามองเผยเมิ่งหยวนซึ่งก�าลังตีสีหน้าถมึงทึง
หยุดความคิดของตนเองเอาไว้เท่านี้ แล้วจงใจกดเสียงให้ต�่าพลางเอ่ยขึ้น “ฉู่หลิง
คารวะซื่อจื่อ มิทราบว่าซื่อจื่อเรียกหาข้าด้วยเรื่องอะไรหรือ”
เผยเมิ่งหยวนมองค้อนใส่เขาแวบหนึ่งด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์ เฮอะ
มีบุรุษที่ขาวผ่องราวกับสตรีเช่นนี้ด้วยรึ ถึงแม้จะรูปงามยิ่ง แต่ว่า... มองนานๆ
เข้าก็รู้สึกสะอิดสะเอียนยิ่งนัก อย่างกับชายบ�าเรอที่หอหนานเฟิงอย่างไรอย่างนั้น
โดยเฉพาะขนตาที่ยาวประหนึ่งปีกผีเสื้อของเขานั้น กะพริบปริบๆ ไปมา ท�าให้
เขานึกอยากจะหยิบกรรไกรพุ่งเข้าไปตัดขนตานั่นทิ้งเสีย
เขาฉีกยิ้มมุมปากด้วยท่าทางเอื่อยเฉื่อย “เจ้าสินะที่บอกว่าอยากท้า
ประลองกับเจ้าสลาตัน”
“ในประกาศของหอหยวนเป่ามิได้ระบุว่าห้ามข้าน้อยท้าประลองเสียหน่อย
นี่ก็หมายความว่าทุกคนสามารถท้าประลองกับซื่อจื่อ...” เธอจงใจหยุดชะงัก “ท้า
ประลองกับเจ้าสลาตันไก่ชนของซื่อจื่อได้”
เผยเมิ่งหยวนมีหรือจะฟังความหมายแฝงที่ซุกซ่อนอยู่ในค�าพูดที่หยุด
ชะงักกะทันหันของเขาเมื่อครู่ไม่ออก ท้าประลองกับเขา ไม่เลวนี่ ตั้งแต่กลับมา
เมืองหลวง เขาก็มิได้เจอเรื่องที่น่าสนุกเช่นนี้มานานแล้ว
กล้าท้าทายนายท่านเชียวรึ ร้อนรนหาที่ตายจริงๆ โม่ชิงแอบจุดเทียน
ไว้อาลัยให้ฉู่หลิงเงียบๆ ในใจ
รอยยิ้มของเผยเมิ่งหยวนยิ่งลึกลงกว่าเดิม เอ่ยเสนอแนะอย่างเกียจคร้าน
“ในเมื่อเจ้ามั่นใจในไก่ชนของเจ้าถึงเพียงนี้ พวกเรามาเดิมพันกันนอกรอบเป็น
อย่างไร”
เจ้าตัวดี กล้าแอบเหน็บแนมว่าเขาสองร้อยห้าสิบ หากไม่เล่นงานฉู่หลิง
ให้ตายก็เท่ากับผิดต่อสมญานามจอมเสเพลอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวงที่ตนเอง
ตั้งใจสั่งสมมาตลอดหลายปี
“เดิมพัน เดิมพันอะไร?” ฉู่หลิงหวาดระแวงขึ้นมาโดยพลัน
