Page 57 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 57
สือหลัว 55
บาตรใหญ่ในกองทัพด้วยซ�้าไป แบบนี้ก็จะไม่เป็นไปตามจุดประสงค์ที่เขาต้องการ
เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดีกว่า
ในที่สุดเผยเมิ่งหยวนก็มีความคิดดีๆ เขาฉีกยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย
“ถ้าหากเจ้าแพ้... เจ้าต้องไปเป็นชายบ�าเรอรับแขกที่หอหนานเฟิงหนึ่งเดือน เป็น
อย่างไร”
ชายบ�าเรอ!
หางคิ้วของฉู่หลิงกระตุกอย่างรุนแรง ลอบขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เธอรู้อยู่แล้ว
ว่าจอมเสเพลคนนี้ไม่มีทางมาดีแน่ เห็นได้ชัดว่าเขาอยากจะท�าลายชื่อเสียงของเธอ
ให้ป่นปี้ย่อยยับ
เธอเอ่ยอย่างหนังยิ้มเนื้อไม่ยิ้ม “หอหนานเฟิง ซื่อจื่อไปจะเหมาะกว่า
21
กระมัง ข้าเชื่อว่าหากซื่อจื่อไปที่นั่นจะต้องได้เป็นดาวเด่นทันทีแน่นอน”
“สมควรตาย! เจ้าพูดอะไรของเจ้า!” โม่ชิงได้ยินดังนั้นก็ตะคอกเสียงดัง
ในทันใด ถึงขนาดชักดาบออกมาแล้วด้วยซ�้า
“นี่ จะท�าอะไร เจ้านายของเจ้าอย่างข้ายังไม่โกรธเลย แล้วเจ้าจะโมโห
อะไร” เผยเมิ่งหยวนยกมือขึ้นปรามโม่ชิง
เจ้าคนกึ่งชายกึ่งหญิงนี่ไม่ไว้หน้าเขาเลยแม้แต่น้อย ช่างไม่รู้จักที่ต�่าที่สูง
จริงๆ ถึงกับกล้าพูดจาเสียดสีรูปลักษณ์ของเขา ไม่คิดดูเลยว่าตนเองรูปร่างหน้าตา
เหมือนชายบ�าเรอยิ่งกว่าเขาเสียอีก
ฉู่หลิงกลอกตาใส่โม่ชิงแวบหนึ่ง “ข้าก็แค่พูดตามความจริงเท่านั้น หรือว่า
ในใจเจ้าไม่ได้คิดเช่นนี้เหมือนกัน?”
ให้ตายโม่ชิงก็ไม่ยอมเอ่ยต่อค�ากับเขา พยายามไม่ให้สีหน้าตนเองปรากฏ
วี่แววใดๆ ทั้งสิ้น ถ้าหากเขามีสีหน้าใดๆ ที่แสดงออกว่าเห็นด้วยละก็ นายท่าน
ไม่มีทางปล่อยให้เขาใช้ชีวิตอย่างสุขสบายอีกแน่นอน
เผยเมิ่งหยวนโยนผลไม้ในมือลงบนจานเปล่าซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่ง จากนั้น
หยิบผ้าขึ้นมาเช็ดมือ ก่อนจะเอ่ยด้วยท่าทางว่าข้าเป็นคนจิตใจกว้างขวางว่า
21 หนังยิ้มเนื้อไม่ยิ้ม เป็นส�านวนจีน หมายถึงแสร้งยิ้ม
