Page 39 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 39
สือหลัว 37
เธอเดินมาถึงปากซอย จากนั้นก็ลองค�านวณเงินในถุงเครื่องหอมดู เธอ
รู้สึกห่อเหี่ยวใจเหลือเกิน เป็นอย่างที่หมอผู้เฒ่าคนนั้นบอกไว้ไม่มีผิด ค่ายาของ
แม่นมแพงมากจริงๆ เธอจ�าเป็นต้องรีบหาแหล่งทุนทรัพย์แห่งใหม่ให้ได้ก่อนที่
แม่นมจะกินยาพวกนี้หมด
เธอถือห่อยาพลางก้มหน้าก้มตาครุ่นคิดว่าจะหาเงินค่ายาของแม่นมให้
ได้ภายในครึ่งเดือนได้อย่างไร ครั้นเธอเดินมาถึงทางสี่แยก เสียงกรีดร้องด้วย
ความตื่นตกใจและเสียงโห่ร้องยินดีระลอกหนึ่งก็พลันดังกระหึ่ม ท�าเอาเธอตกอก
ตกใจเสียยกใหญ่
เธอช้อนสายตาขึ้นหันไปตามต้นเสียง มองไปยังถนนสายใหญ่อีกเส้นหนึ่ง
ที่ดูคึกคักรื่นเริง เห็นเพียงคนกลุ่มใหญ่ก�าลังยืนเบียดเสียดอยู่ตรงหน้าสิ่งปลูกสร้าง
อันงดงามวิจิตรตระการตาราวกับก�าลังมุงดูเรื่องสนุกๆ อะไรกันอยู่
ยิ่งคนเยอะโอกาสท�าเงินก็ยิ่งมีมาก ความคิดเช่นนี้วาบผ่านภายในหัวสมอง
ฉู่หลิงจึงรีบก้าวเดินเข้าไปทันที และอยากดูเช่นกันว่าทางนั้นก�าลังท�าการค้าขาย
อะไรกันอยู่ มีโอกาสให้เธอท�าเงินบ้างหรือไม่
ในขณะที่เธอก�าลังเดินเข้าไปใกล้ๆ นั้นก็พบว่าผู้คนที่เดินเข้าออกใน
สิ่งปลูกสร้างแห่งนี้มีแต่ผู้ชาย แม้แต่คนที่มุงดูอยู่โดยรอบก็มีแต่ผู้ชายทั้งสิ้น
แปลกจริง ท�าไมถึงไม่เห็นผู้หญิงสักคนเลย ต่อให้เป็นหอนางโลมก็ต้อง
มีผู้หญิงบ้างสิ สิ่งที่สามารถดึงดูดผู้ชายได้มากมายแบบนี้คืออะไรกันหนอ?
เธอคว้าตัวชายชราคนหนึ่งซึ่งก�าลังยิ้มปากฉีกไปจนถึงขอบฟ้าพร้อมกับ
เดินแทรกออกมาจากฝูงชนที่ก�าลังมุงชมเรื่องสนุกๆ กันอยู่ เอ่ยถามว่า “ท่านลุง
ขอถามหน่อยเถิด ตรงนั้นก�าลังค้าขายสิ่งใดกันอยู่หรือ ท�าไมถึงมีบางคนเดิน
ยิ้มกริ่มออกมาเหมือนอย่างท่านลุง แต่บางคนกลับเดินพูดด่าทอไม่หยุดปากด้วย
สีหน้าโกรธกระฟัดกระเฟียด”
“เฮอะๆ แม่นาง เจ้าคงมิใช่คนเมืองหลวงสินะ ทั่วทั้งเมืองหลวงมีผู้ใด
บ้างไม่รู้ว่าหอหยวนเป่าบนถนนเจิ้งหยางแห่งนี้มีไว้ท�าอะไร” ชายชรายัดถุงใส่เงิน
พองนูนที่ถืออยู่ในมือใส่ไว้ในคอเสื้อ “วันนี้ข้าชนะได้เงินมาจึงอารมณ์ดียิ่ง จะบอก
เจ้าให้ก็แล้วกัน แม่นาง หอหยวนเป่าบนถนนเจิ้งหยางแห่งนี้เป็นสนามพนันสัตว์
