Page 37 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 37
สือหลัว 35
ในดวงตาเจือแทรกด้วยความแตกตื่นปนยินดีอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา จากนั้น
เอ่ยขึ้นด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย “แม่นาง นี่เป็นสูตรยาชั้นเลิศเชียวนะ ดูเผินๆ
เหมือนเป็นยาบ�ารุงที่มีฤทธิ์ร้อน ทว่ามันไม่เพียงแต่สามารถรักษาบาดแผลช�้าใน
ที่เรื้อรังนานหลายปีได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังช่วยบ�ารุงเลือดลมอีกด้วย ใบจ่ายยานี้
เขียนได้ดียิ่งนัก คนที่สามารถเขียนใบจ่ายยาเช่นนี้ได้จะต้องเป็นคนที่เก่งกาจ
ศึกษาวิชาแพทย์จนแตกฉานลึกซึ้ง!”
“ท่านหมอผู้เฒ่า ท่านชมกันเกินไปแล้ว”
“แม่นางเป็นคนเขียนใบจ่ายยานี่หรือ?!” หมอผู้เฒ่ายิ่งตื่นตะลึงเข้าไป
ใหญ่
“ใช่แล้ว ต้องขอบพระคุณท่านหมอผู้เฒ่าที่ไม่รังเกียจ”
“แม่นาง ข้ามีค�าขอร้องที่ฟังดูเหลวไหลอยู่อย่างหนึ่ง มิทราบว่าเจ้าจะ
รับปากหรือไม่” ครั้นหมอผู้เฒ่าเห็นนางพยักหน้าก็พูดต่อไปว่า “ใบจ่ายยานี้
สามารถขายให้ข้าได้หรือไม่ สมุนไพรที่ต้องใช้ในใบจ่ายยาของเจ้าล้วนแต่มิใช่
ถูกๆ เทียบหนึ่งต้องจ่ายราวๆ สองต�าลึงเงิน สมุนไพรของเจ้าเหล่านี้แลกได้
มากสุดก็สองเทียบเท่านั้น แต่ถ้าหากเจ้าขายสูตรยานี้ให้กับข้า ข้าจะมอบยาตาม
ใบจ่ายยานี้ให้เจ้าอีกสิบเทียบ แล้วจ่ายให้เจ้าอีกห้าต�าลึงเงิน เจ้าว่าอย่างไร”
ฉู่หลิงคิดค�านวณอยู่ชั่วครู่ หมายความว่าเธอสามารถแลกยาได้ทั้งหมด
สิบสองเทียบ ต�ารับยาแบบนี้เธอยังมีอีกเป็นกอง หากใช้ต�ารับยานี้แลกสมุนไพร
ที่แม่นมต้องการใช้มาได้ก็ถือว่าเธอเป็นฝ่ายได้ก�าไร เธอค่อนข้างพอใจมากทีเดียว
“เอาอย่างนี้ดีหรือไม่ เงินห้าต�าลึงนั่นข้าไม่เอาแล้ว แต่เปลี่ยนเป็นให้ยา
สิบห้าเทียบกับข้าแทน คงจะกินได้ครึ่งเดือนพอดีกระมัง”
ถึงแม้พวกเธอทั้งสี่ซึ่งอยู่ที่เรือนปีกตะวันตกจะไม่มีเงินติดตัวเลยแม้แต่
แดงเดียว และเงินห้าต�าลึงส�าหรับยุคสมัยนี้ก็ถือได้ว่าเป็นเงินก้อนโต พอจะท�าให้
พวกเธอใช้ชีวิตช่วงนี้อย่างสุขสบายขึ้นได้บ้างเล็กน้อย ทว่าเมื่อเทียบกับสุขภาพ
ร่างกายของแม่นมแล้ว สิ่งเหล่านี้กลับไม่มีความส�าคัญเลยแม้แต่เศษเสี้ยวเดียว
“ได้ เช่นนั้นก็ตกลงตามนี้” หมอผู้เฒ่ายื่นใบจ่ายยาให้แก่ลูกศิษย์ เอ่ย
ก�าชับว่า “ฝูหลิง ยาเหล่านี้เจ้าเอาไปแยกชนิดแล้วเก็บไว้ให้ดีๆ หลังจากนั้นจัดยา
