Page 10 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 10
8 หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
กันพร้อมกับเดินไปที่ข้างประตู ส่วนฉางอันยืนขึ้นแล้วเดินไปเป่าไฟให้ดับ
“น้องชิง เป็นอย่างไรบ้าง เห็นแสงไฟบ้างหรือไม่” เหยียนหมิงหลานรู้ดี
ว่ายามค�่าคืนนั้นเงียบสงบ ทางที่ดีควรพูดให้น้อยที่สุด แต่น้องชายฝาแฝดนั้น
ตัวหนักเกินไป ถึงแม้นางจะแข็งแรงกว่าคนอื่นก็แบกไม่ไหว
“แปลกมาก เมื่อครู่ยังเห็นแสงไฟอยู่เลย ท�าไมพอลื่นลงมานิดเดียวก็
ไม่เห็นแสงไฟเสียแล้วเล่า”
“ข้าเคยเตือนเจ้าแล้วว่าให้กินน้อยๆ หน่อย อ้วนจนตัวเท่าวัวแล้ว ข้าจะ
มีแรงยันเจ้าไว้ได้อย่างไร ลงมา ข้าจะขึ้นไปเอง” เหยียนหมิงหลานปล่อยมือ
เหยียนหมิงชิงประคองตัวไม่อยู่จึงลื่นหล่นลงมา ทันใดนั้นเขาก็ถูกใครคนหนึ่งลาก
ลงมาจากกองหินที่กองไว้ข้างก�าแพง
เหยียนหมิงชิงเบะปากพูดกับนางว่า “เจ้าเป็นผู้หญิง จะอ่อนโยนสักหน่อย
ไม่ได้หรืออย่างไร แรงเยอะแล้วยังโผงผางอีก ไม่กลัวขายไม่ออกหรืออย่างไรกัน”
“หุบปากเสียที!” เหยียนหมิงหลานปีนกองหินด้วยความคล่องแคล่ว
จากนั้นก็กระโดดเกาะก�าแพง “ยันตัวข้าไว้ อย่าให้ข้าตกลงไปล่ะ”
เหยียนหมิงชิงพุ่งตัวไปใช้มือยันตัวนางทันที รีบถามว่า “เป็นอย่างไรบ้าง”
เหยียนหมิงหลานเห็นแสงไฟจู่ๆ ก็สว่างขึ้นแล้วก็ดับลงอย่างรวดเร็ว แต่
ชั่วพริบตาเดียวก็สว่างขึ้นอีก จากนั้นก็ดับลงอีก...นางเลิกคิ้วเล็กน้อย ท�าไมถึง
รู้สึกว่ามีคนก�าลังกลั่นแกล้งนางอยู่?
“สาวน้อยพูดสิ เป็นอย่างไรบ้าง”
“ที่นี่มีผีจริงๆ ด้วย” น�้าเสียงของเหยียนหมิงหลานไม่มีความกลัว แต่
กลับเหมือนสนใจเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อพูดถึงผี ใครๆ ก็วิ่งหนีเร็วยิ่งกว่าบิน แต่นางกลับอยากจะพุ่งเข้าใส่
เหยียนหมิงชิงพูดขึ้นอย่างอารมณ์ไม่ดีว่า “สาวน้อย เจ้าเคยพูดอยู่เสมอไม่ใช่หรือ
ว่าความอยากรู้อยากเห็นสามารถฆ่าแมวได้ เจ้าก็รู้อยู่ว่ามีผียังไม่รีบหนีอีก
อยากตายนักหรืออย่างไรกัน”
“หากกลับไปโดยไม่สืบให้แน่ชัดก่อน เจ้าจะนอนหลับหรือ”
“ท�าไมจะนอนไม่หลับเล่า ไม่ได้มีผีในบ้านเราเสียหน่อย” หากไม่ใช่เพราะ
