Page 9 - อ่านฟรี หลงเล่ห์เสน่ห์คุณชาย
P. 9

อ้ายถง   7


                  “แล้วก็เป็นไปได้ว่าจะท�าให้เขารู้ตัวง่ายขึ้น”
                  “ถูกต้อง แต่หากอยู่ที่โยวโจว ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหาตัวเขาไม่พบ”
                  “สิบแปดปีแล้ว หน้าตาไม่มีทางที่จะไม่เปลี่ยนแปลง หากจวิ้นจู่เจตนา

           เก็บตัวไม่ออกมาพบปะผู้คน อาศัยภาพวาดเพียงภาพเดียวก็ยากที่จะตามตัวพบ”
                  “หากเป็นเช่นนี้ การที่เราตามหาคนจะไม่ยากเกินไปหรือขอรับ”
                  “เสียดายที่ค้นหาทะเบียนบ้านของผู้ที่ย้ายเข้ามาอยู่โยวโจวในระยะเวลา
           สิบกว่าปีมานี้ไม่ได้ มิเช่นนั้นคงจะหาเบาะแสได้บ้าง” ในฐานะองครักษ์เกราะเหล็ก

           ที่ฮ่องเต้ไว้วางพระทัยมากที่สุด ถึงแม้จะแบกรับภารกิจของฮ่องเต้ไว้ก็ไม่สามารถ
           บอกให้ใครรู้ได้ อย่างมากที่สุดก็แค่ใช้หน่วยสืบราชการลับที่รับผิดชอบสืบหา
           ข้อมูลในท้องที่ แต่ว่าหน่วยสืบราชการลับในแต่ละท้องที่ต่างมีความสัมพันธ์

           ส่วนตัวหรือสมคบกับขุนนางชั้นสูงในท้องที่อยู่ไม่มากก็น้อย จะช่วยได้หรือไม่
           ยังต้องหารือกันก่อน ด้วยเหตุนี้ก่อนที่องครักษ์เกราะเหล็กจะปฏิบัติงานจึงมัก
           ต้องสืบในทางลับและท�าความเข้าใจสถานการณ์ก่อน จากนั้นจึงค่อยติดต่อกับ

           หน่วยสืบราชการลับในท้องที่
                  “ถ้าเช่นนั้นข้าแอบเข้าไปคัดลอกทะเบียนบ้านที่ศาลาว่าการดีกว่า”
                  “ไม่ดีแน่ การที่สือหมิ่นจวิ้นสามารถหลบซ่อนตัวมาถึงตอนนี้โดยไม่ถูก

           จับได้ จะต้องมีคนคอยช่วยเหลือแน่ และหากคนคนนี้มีสายสืบอยู่ในศาลาว่าการ
           การเคลื่อนไหวของพวกเราจะท�าให้เขารู้ตัว เขาก็จะพาจวิ้นจู่หนีไปอย่างไร้ร่องรอย
           อีก ข้าไม่ได้สนใจว่าจะสามารถน�าตัวสือหมิ่นจวิ้นและจวิ้นจู่กลับเมืองหลวงได้
           หรือไม่ แต่ผู้ประสบภัยที่อพยพเข้ามาในเซิ่งอันมีความผิดปกติอย่างไร ข้าจะต้อง

           ถามสือหมิ่นจวิ้นต่อหน้าให้ได้ จึงจะตัดสินได้ว่าเรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องกับเป่ยฉี
           หรือไม่” คุนเฉิงและจี้เสี้ยนเป็นสองเมืองของต้าเหลียงที่อยู่ใกล้เป่ยฉีที่สุด เขา

           ยากที่จะเชื่อว่าเป่ยฉีจะไม่ฉวยโอกาสรุกรานชายแดน
                  พูดถึงผู้ประสบภัยที่ผิดปกติเหล่านั้น เซียวเหอก็อดกังวลใจไม่ได้ “เซียวฉี
           ไปส�ารวจผู้ประสบภัย ไม่รู้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง ท�าไมป่านนี้ยังไม่กลับมา”
           เพิ่งพูดถึงเขาจบก็เห็นเซียวฉีกลับมาพร้อมอาการบาดเจ็บ

                  เวลานี้พวกเขาได้ยินเสียงกุกกักลอยมา ทั้งสองคนเงียบเสียงอย่างเข้าใจ
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14