Page 42 - อ่านฟรี กลเม็ดเผด็จศึกนายท่าน
P. 42
กลเม็ดเผด็จศึกนำยทำน็ดเผด็จศึกนำยทำน
40 กลเม
ฉู่โม่ยวนตอบ “รบกวนแม่นมคอยดูแลนางด้วย”
ให้นางคอยดูแลจริงๆ หรือ? แม่นมคลี่ยิ้มขานรับ “เจ้าค่ะ”
“ข้าจะไม่อยู่ที่จวนหลายวัน หากมีจดหมายมาจากเมืองหลวง รีบให้ลั่วผิง
น�าไปส่งให้ข้าทันที”
“เจ้าค่ะ ประเดี๋ยวข้าจะให้เสวี่ยฉิงจัดสัมภาระให้นายท่านนะเจ้าคะ”
“ขาของแม่นมยังดีอยู่หรือไม่ ข้าสั่งให้คนออกไปหาบ่อน�้าพุร้อนแล้ว รอ
เจรจาเสร็จเมื่อไรค่อยเริ่มปลูกเรือนที่นั่น แม่นมโจวจะได้ย้ายไปอยู่สักระยะ”
วาจาของนายท่านท�าให้หัวใจนางพลันอุ่นวาบ แววตาสั่นระริก นายท่าน
ดีต่อนางถึงเพียงนี้ นาง...แม่นมโจวหลุบตาลง ในรอยยิ้มระคนด้วยความขื่นขม
หางตาแสบร้อนเล็กน้อย เอื้อนเอ่ยวาจาไม่ออกอยู่เป็นนาน...
ทีแรกฉู่โม่ยวนกะจะกลับไปที่เรือนหลินเฟิง ทว่าเขากลับหยุดฝีเท้าลง
ยามเดินผ่านเรือนของเฉียนเฉี่ยน
ชั่วครู่ผ่านไปเขาก็ผลักประตูเข้าไปในห้อง
เฉียนเฉี่ยนนอนแผ่อยู่บนเตียง ถอนหายใจเฮือก แล้วก็ถอนหายใจอีก
สองที ไม่ใช่ว่าเธอร้องครวญครางทั้งที่ไม่ได้ปวย แต่เป็นเพราะหิวจนแสบ
กระเพาะต่างหาก
เธอลองดูแล้ว ลองตักอาหารที่รสชาติห่วยแตกนั่นเข้าปากแล้ว แต่กลืน
ลงไปไม่ถึงสิบนาที กระเพาะก็ท�าการประท้วงอย่างรุนแรงในทันที หลังจากนั้น
อาหารลงไปทางไหนก็ออกมาตามทางเดิม หลังอาเจียนติดต่อกันหลายครั้ง
ถึงเธอมีความกล้าที่จะลองกินต่อ แต่ก็ไม่มีแรงอาเจียนอยู่ดี
เพราะฉะนั้น...หิวเหลือเกิน...เธอคิดถึงไก่ทอดเกลือ บะหมี่กุนเชียง คิดถึง
9
ขนมจอหงวน ของพี่หยางกับพี่สะใภ้หยาง
เงามืดที่ข้างเตียงบดบังแสงสว่างเอาไว้ เฉียนเฉี่ยนจึงเงยหน้าขึ้น ครั้น
เห็นคุณเจ้านายที่บ่าวไพร่ต้องเรียกกันว่า ‘นายท่าน’ ทันใดนั้นเสียงถอนหายใจ
