Page 41 - อ่านฟรี กลเม็ดเผด็จศึกนายท่าน

เชียนสวิน 39
เชียนสวิน

ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน�้าเสียงหยั่งเชิง “นายท่าน ให้ลั่วผิงกลับเมืองหลวงไปซื้อ
แม่ครัวมาสักสองคนดีหรือไม่”
หลังจากนายท่านขายร้านรวงและที่ดินของฮูหยินที่เมืองหลวงทิ้งจน

หมดสิ้น นางก็เดาว่านายท่านคงไม่อยากมีความสัมพันธ์ใดๆ กับจวนโหวที่
เมืองหลวงอีก นี่เขาก�าลังประชดประชันหรือว่าอยากจะตัดขาดกับสกุลฉู่จาก
ใจจริงกันแน่?
ฉู่โม่ยวนยิ้มเยาะน้อยๆ เขาตั้งใจจริง

ยศถาบรรดาศักดิ์และวงศ์ตระกูลนั้นเขาไม่ต้องการแม้แต่น้อย อยากได้
ลาภยศสรรเสริญ? เขามีสองมือ มีความมุ่งมั่นแรงกล้า เขาอาศัยความสามารถ
ของตัวเองเพิ่มพูนเกียรติยศศักดิ์ศรีให้มารดาได้

เพียงแต่...คนที่สมควรตาย เขาจะไม่ปล่อยให้รอดไปเด็ดขาด
“ไม่ต้อง ไปหาที่เขตอวี๋โจวก็พอ” ฉู่โม่ยวนตอบ
อวี๋โจวอยู่ในอาณาเขตของแคว้นต้าเยียน อาหารการกินคล้ายคลึงกับ

เมืองหลวง ถึงแม้อาหารจะมิได้ประณีตละเอียดอ่อนเท่ากับเมืองหลวง แต่ก็ยัง
ถือว่าดีกว่าเหลียวโจว
แม่นมโจวจ้องมองผู้เป็นนาย ใบหน้าแย้มยิ้มอย่างอ่อนละมุน แต่ในใจ

รู้ดีว่านายท่านตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่ข้องเกี่ยวกับทางเมืองหลวงอีก เช่นนี้
ก็ดี นางระบายลมหายใจอย่างแผ่วเบา แต่ขอให้นายท่านยอมหยุดอยู่แค่นี้ก็พอ
คนที่เมืองหลวงคนนั้นก็รามือเพียงแค่นี้ ต่างคนต่างอยู่ ใช้ชีวิตใครชีวิตมัน อย่า
เล่นงานกันจนต้องตายกันไปข้างอีกเลย

ส่วนเฉียนเฉี่ยน...นายท่านคงจะสนใจนางอยู่กระมัง นายท่านไม่เคยใส่ใจ
เรื่องน้อยใหญ่ใดๆ ของหลังบ้าน ตอนที่เพิ่งจะมาอยู่ที่นี่ เสวี่ยฉิงและอวี่ฉิงก็ไม่

คุ้นเคยกับอาหารการกินที่นี่เช่นกัน ผ่ายผอมเสียจนใบหน้าซูบตอบ นอนซมอยู่
บนเตียงกว่าครึ่งเดือน นายท่านยังไม่รู้เรื่องเลยสักนิด พอนางเล่าให้นายท่านฟง
นายท่านก็ไม่แม้แต่จะส่งเสียงขานตอบด้วยซ�้า ท�าเมินเฉยไปเสียสนิท
“เข้าใจแล้ว ข้าจะสั่งให้ลั่วผิงไปลองหาดู นายท่านไม่ต้องเป็นห่วงไป ข้า

จะโน้มน้าวแม่นางเฉียนเฉี่ยนเอง”