Page 21 - อ่านฟรี ซูเปอร์สตาร์สุดที่รัก
P. 21
TENGA KOBAYASHI
สถาปนิกอีกต่างหาก แต่คนที่ท�างานออกแบบก็มีความสามารถด้านการวาดแผนผัง
เขียนแบบ และวาดรูปอยู่แล้วนี่นะ ว่าแต่เคียวไซเป็นคนหัวก้าวหน้าดีนะ ทั้งที่เป็นคน
ในยุคบาคุมัตสึจนถึงช่วงต้นยุคเมจิแท้ๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงเปดรับวัฒนธรรมตะวันตก
แต่ในยุคนั้นก็หายากทีเดียวนะที่จะมีใครยอมรับชาวต่างชาติเป็นลูกศิษย์ ถ้าเป็น
คนหัวเก่าละก็ไม่น่าจะท�าหรอก”
พอเอ่ยเช่นนั้นอีกฝายก็หันหน้ามาหาพลางยิ้ม
“นั่นสินะครับ ดูท่าคงเป็นคนที่ยืดหยุ่นประนีประนอมทั้งด้านจิตใจแล้วก็ความคิด
เลยนะครับ เห็นว่าโจเซีย คอนเดอร์ในวัยยี่สิบเก้าปีรู้สึกชื่นชมภาพอีกาที่เคียวไซวาด
ขึ้นมาในวัยห้าสิบเป็นอย่างมาก ก็เลยไปขอเป็นลูกศิษย์ หลังจากนั้นเคียวไซก็ออกไป
สอนลูกศิษย์คนนี้ทุกอาทิตย์จนกระทั่งเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งกระเพาะอาหารเมื่ออายุ
ห้าสิบเก้าปี ทั้งคู่ออกไปท่องเที่ยวเพื่อสเกตช์รูปด้วยกันบ่อยๆ เคียวไซสอนทุกสิ่งทุกอย่าง
ให้กับโจเซีย และในวาระสุดท้ายเขาก็จากไปโดยที่กุมมือของศิษย์รักผู้มีดวงตาสีฟ้าเอาไว้”
คุสึอุฟงเสียงชุนที่เล่าเรื่องราวนั้นเบาๆ ในใจรู้สึกเคลิบเคลิ้มพลางพยักหน้ารับ
ว่า “อย่างนี้นี่เอง”
“เป็นความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ที่ดีจังเลยนะ คงจะมีสายใยที่เชื่อม
ทั้งคู่เอาไว้โดยก้าวข้ามความต่างเชื้อชาติหรือวัยอยู่แน่ ว่าแต่...ชุนคุงรู้เรื่องเยอะแยะเลยนะ
สุดยอดเลย”
ชุนมีนโยบายว่าจะท�างานที่รับมาอย่างเอาจริงเอาจังสุดก�าลัง ไม่ว่างานอะไรเขา
จะหาข้อมูลเอาไว้ไม่เคยขาด อย่างบทที่ได้รับเขาก็ค้นคว้าศึกษาจนแจ่มแจ้ง คุสึอุจึง
เอ่ยชมเรื่องนี้ออกไปด้วยความชื่นชมจากใจจริง ทว่าอีกฝายกลับยกมือขึ้นโบกเป็นพัลวัน
พร้อมเอ่ยปฏิเสธ
“เอ่อ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ ก็แค่ก่อนหน้านี้ผมบังเอิญได้งานเป็นผู้บรรยาย
การน�าเที่ยวทางหูฟงเท่านั้นเอง ข้อมูลที่ได้ก็มาจากอันนั้นทั้งหมดล่ะครับ ตัวผมเรียนจบ
ม.ปลาย ไม่ได้มาจากโรงเรียนสอนการแสดงก็เลยไม่มีความรู้อะไร อย่างเมื่อวันก่อนผม
มีถ่ายวิดีโอโปรโมตเพลงใหม่ แล้วเซตฉากที่จะถ่ายเอาไว้ว่าให้ผมยกหูโทรศัพท์โบราณ
สีด�าขึ้นมาระหว่างร้องเพลงเหมือนอย่างในละครสมัยโชวะ แต่ผมไม่รู้วิธีหมุนเบอร์โทร
เสียด้วยซ�้า เลยโดนพวกสตาฟหัวเราะในความโง่กันใหญ่ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ผม
19
