Page 25 - อ่านฟรี ซูเปอร์สตาร์สุดที่รัก
P. 25

TENGA KOBAYASHI


          ในขณะที่เขาก็กลับไปยังรถยนต์ของตนเช่นกัน
                ทว่าในช่วงก่อนที่จะขึ้นรถซึ่งจอดอยู่ห่างไปไม่มากนัก ชุนก็หันหลังกลับมา
                ดาราหนุ่มยกมือขึ้นแตะที่ปกเสื้อ ก่อนจะยกมือขึ้นจับผมที่ปรกหน้าผากปอยหนึ่ง

                แม้จะเป็นท่าทางที่ดูเผินๆ เหมือนก�าลังตรวจความเรียบร้อยของการแต่งกาย
          แต่อันที่จริงแล้วมันเป็นรหัสลับที่รู้กันแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น
                ก่อนหน้านี้ชุนได้ดูการแข่งขันเบสบอลเพราะไปร่วมพิธีเปดงาน แล้วก็เห็นว่า
          การส่งสัญญาณของโค้ชทีมเบสบอลดูน่าสนใจอย่างประหลาดเลยเกิดไอเดียขึ้นมาว่า

          ถ้าอย่างนั้นพวกเราลองมาคิดรหัสลับเฉพาะที่รู้กันแค่สองคนเอาไว้ส่งหากันตอนที่อยู่
          ข้างนอกน่าจะดี
                ในตอนแรกพวกเขาคิดอะไรตลกๆ อย่างเช่นท�าหน้าตาแปลกๆ ในการส่งสัญญาณ
          แต่หลังจากที่หารือกันก็ได้ข้อสรุปว่าในทางปฏิบัติจริงควรใช้ท่าทางที่เป็นธรรมชาติเพื่อ

          ไม่ให้คนอื่นสงสัยน่าจะเป็นการดีกว่า
                ซึ่งรหัสที่ชุนเพิ่งส่งมานั้นคือ ‘เดี๋ยวผมจะติดต่อไปนะครับ’ และ ‘รักนะครับ’ ส่วน
          คุสึอุก็พยายามอย่างสุดก�าลังในการปนหน้าเคร่งขรึมเอาไว้ไม่ให้หลุดยิ้มออกมา
                ตัวคุสึอุเองก็ตอบกลับไปโดยการจับผมหน้าม้า ตบที่บ่าเบาๆ ก�ามือแล้วยกขึ้น

          มาบังริมฝีปากเหมือนกับตอนที่ก�าลังกระแอมกระไอ
                ‘ฉันก็รักเธอนะ’ ‘เรื่องงานพยายามเข้าล่ะ’ ‘อยากจูบเธอมากๆ เลย’ เมื่อเขา
          ตอบกลับไปแบบนั้น ชุนก็จุดรอยยิ้มเขินๆ กลับมา
                แต่ในระหว่างที่ดาราหนุ่มก�าลังสาละวนยกไม้ยกมือเตรียมตอบกลับมาอีก

          คาชิฮาระที่เข้าไปข้างในรถแล้วก็ชะโงกตัวมาลากตัวเขาเข้าไปในรถ จากนั้นปดประตู
          และรถก็เคลื่อนตัวออกไป
                ...ไปซะแล้ว ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆ มองส่งรถที่เคลื่อนตัวห่างออกไป
                เนื่องจากคุสึอุโดนสั่งเอาไว้แล้วว่าหลังจากที่รถของชุนออกไปให้รอสักครู่หนึ่ง

          ก่อนค่อยออกรถตามไป เพื่อป้องกันพวกนักข่าวตามเจอรถของเขา เขาจึงตัดสินใจขึ้นไป
          นั่งรออยู่ตรงที่นั่งคนขับก่อน แต่แล้วมือถือก็แจ้งเตือนว่ามีอีเมลเข้ามา
                ข้อความที่บอกว่า ‘ผมเองก็อยากทําครับ’ นั้นท�าให้มุมปากของเขายกยิ้มขึ้นมา
          อย่างอดไม่อยู่


                                         23
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30