Page 46 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 46
คืนรักเทพหมาป่ า
เกิดขึ้น ที่ที่เขาก�าลังยืนอยู่คือหน้าห้องซึ่งตนเพิ่งหลบหนีออกมา
(หมายความว่าไง ฉันเดินตรงอย่างเดียว ไม่มีทางกลับมาที่นี่ได้...!)
อย่างกับโดนปีศาจจิ้งจอกหลอก ฮิโระรู้สึกสยองขนลุกไปทั้งเรือนร่าง
“ท่านฮิโระ ขอโทษครับ อาคาเนะมัวแต่สนใจแมลงทับเลยท�าให้ท่านฮิโระหลงทาง...”
เด็กน้อยจับมือของฮิโระไว้แน่น หัวไหล่กระเพื่อมน�้าตาคลอเบ้า
“เอ ไม่... ไม่ใช่แบบนั้น”
“แถมจับแมลงทับไม่ได้ด้วยครับ หาอย่างไรก็ไม่เจอ...”
คฤหาสน์หลังนี้มีแต่เรื่องไม่ชอบมาพากล ฮิโระไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นจึงพลอยมอง
เด็กน้อยเป็นคนร้ายไปด้วย แต่ในขณะเดียวกันเมื่อเห็นใบหูของอาคาเนะที่ลู่ตก ฮิโระก็
รู้สึกผิดราวกับตัวเองท�าเรื่องเลวร้ายลงไป
“อาคาเนะยังเด็กอยู่ ท่านอย่าแกล้งเขามากเลยครับ”
ดูเหมือนฟูจิจะมองออกว่าฮิโระโกหกเพื่อหาทางหนี เขาอาจมองออกด้วยว่า
ฮิโระทั้งสงสัยและตกใจเพียงใดที่ตัวเองหนีออกไปไม่ได้ ฟูจิกล่าวพร้อมรอยยิ้มมีเลศนัย
ก่อนหายตัวไปไหนไม่รู้อีกครั้ง
“ท่านฮิโระโกรธหรือเปล่าครับ? ที่อาคาเนะจับแมลงทับไม่ได้”
อาคาเนะบีบมือฮิโระไว้แน่น นั่นยิ่งท�าให้เขารู้สึกผิด เอาเป็นว่ากลับเข้าในห้อง
ก่อนก็แล้วกัน
นี่ไม่ใช่เวลามาท�าตัวญาติดีกับศัตรูเลย แต่ระหว่างเปลี่ยนกิโมโนที่ถูกจัดเตรียม
ไว้ อาคาเนะซึ่งความสูงอยู่บริเวณเอวช่วยผูกเชือกให้ฮิโระอย่างตั้งอกตั้งใจพร้อมส่งเสียง
ร้อง “ฮึ้บ ฮึ้บ” เมื่อผูกเสร็จฮิโระเผลอเอ่ยขอบใจพลางลูบศีรษะเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู
ทันใดนั้นใบหน้าของอาคาเนะก็เปล่งประกาย รอยยิ้มผลิบานด้วยความสุข ท่าทีเหมือน
ลูกสุนัขที่ภาคภูมิใจเมื่อได้รับค�าชม
“นี่ นายกับฟูจิเป็นหมาป่าเหรอ? นายมีหูกับหางด้วย”
ฮิโระเอ่ยปากถาม ใบหน้าของอาคาเนะเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความเขินอาย
เด็กน้อยยกมือขึ้นปดหูทั้งสองข้าง หางฟูฟ่องขดม้วนเป็นก้อนกลม
“ขอโทษครับ... อาคาเนะยังไม่เก่ง เลยยังไม่หายไปครับ...”
อาคาเนะกล่าวขอโทษ เมื่อได้ยินดังนั้นฮิโระก็ร้อนรน การมีหูกับหางมันน่าอาย
44
