Page 17 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 17
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
“ท่านประมุข ท่านอย่ารีบปฏิเสธไปก่อนเลยขอรับ ข้ามาเพื่ออยากจะ
ถามท่าน”
“เชิญถามมาได้”
“นับตั้งแต่ท่านด�ารงต�าแหน่งประมุขยุทธภพ ยุทธภพจงหยวนมีคดี
สะเทือนขวัญฆ่าล้างส�านักมากเท่าใด?”
“หนึ่งปสามครั้ง”
“เกิดการรวมตัวก่อศึกนองเลือดขึ้นกี่ครั้ง?”
“ช่วงเก็บเกี่ยวฤดูใบไม้ร่วงมียี่สิบสามครั้ง ส่วนช่วงอื่นๆ เมื่อบวกไปแล้ว
ก็รวมได้ห้าสิบหกครั้ง ระหว่างนี้มีผู้บาดเจ็บล้มตายสองร้อยเจ็ดสิบสองคน”
“ท่านประมุขมีผู้ใต้บังคับบัญชากี่คน? แต่ละคนมีต�าแหน่งอะไรบ้าง?”
“กุนซือถังเค่อ อาจารย์สอนวิชาการต่อสู้ฮั่วโหย่วอวี๋ ต้วนเสียวหั่ว ใน
คฤหาสน์รวมแล้วมีไม่ถึงห้าสิบคนกระมัง”
รอยยิ้มบนใบหน้าเซียวฟางเบ่งบานมากยิ่งขึ้น “ยุทธภพมีภัยร้าย
ใหญ่น้อยเกิดขึ้นไม่ขาดสาย ทว่าผู้ใต้บังคับบัญชาที่เก่งกล้าสามารถกลับ
มีน้อยอย่างน่าประหลาด เช่นนั้นขอเรียนถามว่าเหตุใดท่านประมุขถึงต้องการ
เป็นประมุขยุทธภพที่แสนจะสิ้นเปลืองเรี่ยวแรงและไม่เคยได้รับอะไรกลับคืนมา
ทั้งยังต้องให้ความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนเช่นนี้อีกเล่า?”
เสิ่นเฮ่าสีหน้าสงบนิ่ง เพียงมองเขาแวบเดียวก่อนตอบกลับว่า “ข้า
เคยพูดในงานชุมนุมยุทธภพว่าจะช่วยเหลือใต้หล้า ก�าจัดความชั่วร้าย ใช้
คุณธรรมรักษาความสงบสุขของยุทธภพ มิให้มีการหลั่งเลือดหลั่งน�้าตาอีก”
“จริงหรือ?” เซียวฟางพลันเอ่ยถามขึ้นมา “ประมุขเสิ่น ท่านคิดเช่นนี้
15
