Page 13 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 13

àËÁ»ҪÒ
                                                          àËÁ»ҪÒ




                   ด้วยเหตุนี้หนึ่งปกว่าที่ผ่านมา แม้เสิ่นเฮ่าจะเป็นประมุขยุทธภพที่ถูก

            กล่าวชื่นชมอยู่ภายนอก ทว่าพอกลับมาถึงบ้านก็ยังคงเป็นบุตรคนเล็กซึ่งเกิด
            แต่อนุภรรยาคนที่สามของรุ่นที่สิบเจ็ดผู้ไม่เป็นที่โปรดปรานของตระกูลเสิ่น

            อยู่ดี บ้านที่อาศัยอยู่ไม่เคยโยกย้ายมาก่อน ยังเป็นเรือนรองอันรกร้างห่างไกล

            ซึ่งอยู่ติดกับหมู่ตึกด้านหลังของหมู่ตึกตระกูลเสิ่นดังเดิม เพียงแต่ก�าแพงที่

            รายล้อมนั้นได้เปดประตูใหญ่ไว้บานหนึ่ง นับแต่นี้การสะสางธุระปะปงต่างๆ

            ของประมุขยุทธภพก็ให้เข้าออก ณ ที่แห่งนี้
                   ขณะที่เฉลิมฉลองปใหม่นั้นเสิ่นเฮ่าดื่มมากขึ้นเป็นสองเท่าจึงบังเกิด

            ความสุนทรีย์ขึ้นมา เขาโบกสะบัดพู่กันใหญ่เขียนโคลงคู่ออกมาบทหนึ่งแล้ว

            น�าไปแขวนไว้
                   วรรคแรกกล่าวว่า ‘นั่งสงบนิ่งในห้องหับอันซอมซ่อร�่าสุราหนึ่งจอก

            เพื่อคลายแค้นใหม่แลชังเก่า’

                   วรรคท้ายคือ ‘บางครั้งคราวประสานสองมือผูกมิตรเก่าแลสหายใหม่

            ในยุทธภพด้วยยินดี’

                   ส่วนประโยคที่ขวางอยู่กึ่งกลางก็คือ ‘เรือนเฮ่าหราน’
                   เสิ่นเฮ่ารจนาถ้อยค�ายอดเยี่ยม ทรงพลังและฉวัดเฉวียน ปล่อยตัว

            ปล่อยใจไม่ยึดติด ใช้วิชากระบี่ขับเคลื่อนลมปราณสู่พู่กัน สมกับที่เป็นผู้สืบทอด

            อย่างแท้จริงจากต้นตระกูลเสิ่น ไม่ว่าผู้ใดที่เดินมา ณ สถานที่แห่งนี้ก็ต้องมองดู
            ถึงสองครา

                   “เรือนเฮ่าหราน” ต้นวสันต์ได้ไม่นานก็มีบุรุษสวมชุดหลวมกว้าง

            สีแดงสด สองมือประสานอยู่ในแขนเสื้อผู้หนึ่ง แหงนหน้ามองค�าสามค�านั้น

                                                                      11
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18