Page 19 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 19
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
โค้งตัวยืนอยู่ในต�าแหน่งที่ต�่ากว่า
คนผู้นั้นรูปร่างสูงสง่า ทั้งยังมีท่าทางประจบประแจง รอยยิ้มชั่วร้าย
ไม่ทราบความนัยปรากฏอยู่เต็มใบหน้าประดุจอสรพิษที่เจ้าเล่ห์เพทุบายมาก
ที่สุด การรับปากตกลงนั้นเปยมล้นด้วยความเย้ายวนใจ คล้ายเพียงขยับมือ
ก็ได้มันมา
“ประมุขเสิ่น” เซียวฟางร้องเรียกคราหนึ่ง จากนั้นจึงเลิกชุดยาวขึ้น
พร้อมคุกเข่าลงไปแล้วพูดว่า “ขอให้ท่านโปรดรับเซียวฟางเป็นบ่าวด้วยเถิด”
เสิ่นเฮ่าซึ่งนั่งอยู่เบื้องบนกลับปราศจากท่าทีที่จะรั้งเขาไม่ให้คุกเข่า
ปล่อยให้เขาคุกเข่าโขกศีรษะตามสบาย หลังจากผ่านไปเนิ่นนานถึงเอ่ยออก
มาว่า “คุณชายเซียวลุกขึ้นเถิด ค�าขอร้องที่เหลวไหลเช่นนี้ขออภัยที่ข้ามิอาจ
รับได้”
เขายกถ้วยน�้าชาขึ้นมา ต้วนเสียวหั่วมาร้องเรียกอยู่ด้านนอกได้เวลา
พอเหมาะพอดี “เด็กๆ ส่งแขก”
เซียวฟางลุกขึ้นด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้ม เขาไม่พูดจาให้มากความ
ทว่ากลับโค้งค�านับแล้วถอยหลังออกนอกประตูไป ยังคงกระท�าว่าตนเองเป็น
ชนชั้นที่ต�่าต้อยกว่าเสิ่นเฮ่าขั้นหนึ่ง
“คนผู้นี้ช่างแปลกประหลาดเสียจริง!” ต้วนเสียวหั่วงุนงงสงสัย
เสิ่นเฮ่ากลับเพียงยกถ้วยน�้าชานั้นขึ้นมาโดยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ราวกับขบคิดอะไรอยู่
ประตูใหญ่ของเรือนเฮ่าหรานปดอยู่เบื้องหน้าเซียวฟาง
17
