Page 10 - อ่านฟรี ซีรี่ส์เล่นกับผี เรื่อง กองถ่ายเซ่นวิญญาณ
P. 10
กองถายเซนวิญญาณ
8
ซี รี่ ส เ ล น กั บ ผี
มีไม่มำก ผู้ก�ำกับถึงกับบอกว่ำพูดไปแบบอิสระได้เลยด้วยซ�้ำ เพียงแต่อำรมณ์
ต้องถึง บรรยำกำศต้องออกมำ ต้องท�ำให้คนดูรู้สึกถึงมันได้จริงๆ เขำต้องเป็น
ดำรำใหญ่คนหนึ่งที่ก�ำลังเข้ำสู่ควำมบ้ำคลั่ง
“ฮือ...ฮือๆๆ!” เสียงด้ำนหลังยิ่งเร่งเร้ำขึ้นทุกที ขำเก้ำอี้กระทบพื้นถี่ขึ้น
“เอ๊ะ หนวกหูน่ำ ให้เวลำฉันเข้ำบทหน่อยเถอะ!” เขำหันไปบ่น แสง
สปอตไลท์มำกมำยล้อมเก้ำอี้ตัวหนึ่งไว้ บนเก้ำอี้มีหญิงสำวคนหนึ่ง
สองมือของเธอถูกมัดไพล่หลัง ข้อเท้ำทั้งสองข้ำงก็ถูกมัดเอำไว้ ทั้งตัวถูก
มัดติดกับเก้ำอี้ขยับไม่ได้โดยสิ้นเชิง ปำกก็ถูกเทปปิดเอำไว้แล้วยังเป็นเทปสีเงิน
อีกด้วย นั่นคือสิ่งที่บทละครบรรยำยเอำไว้ชัดเจนเป็นพิเศษเหมือนกับฉำกใน
ตอนนั้น
เขำวำงบทละครลง หลับตำ แล้วก็หำยใจเข้ำออกลึกๆ
ไม่มีปัญหำหรอก เขำศึกษำคดีนี้มำนำนแล้ว ขำดก็แต่เพียงกำร ‘สัมผัส
ประสบกำรณ์’ ซึ่งส�ำคัญที่สุด เขำบอกตัวเองว่ำ...จำกนี้ไปนำยก็คือดำรำใหญ่
ไม่ต้องคิดให้มำกมำย แค่ปล่อยให้ตัวเองกลำยเป็นดำรำใหญ่คนนั้นก็พอแล้ว!
เขำลืมตำขึ้น มุมปำกยกขึ้นเป็นรอยยิ้มย่ำมใจก่อนจะหันไปมองหญิงสำว
ที่ดิ้นไม่หยุด เธอมีสีหน้ำหวำดกลัวขณะที่ดิ้น แต่ไม่ว่ำอย่ำงไรก็ดิ้นไม่หลุดแล้ว!
“ท�ำไมต้องมองฉันด้วยสำยตำแบบนั้น” เขำเดินตรงไปหำหญิงสำว “เธอ
ก็รู้ดีว่ำเรำต้องเข้ำกันได้เป็นอย่ำงดี”
“ฮือ...” หญิงสำวร้องไห้ น�้ำตำเอ่อคลอขณะมองเขำ “ฮือๆๆๆ!”
เหมือนกับว่ำเธอก�ำลังพูดอยู่ ทว่ำถ้อยค�ำที่เรียงร้อยเป็นประโยคกลับถูก
อุดไว้ด้วยเทปสีเงิน ผู้ชำยย่อตัวลง เขำมองส�ำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้ำ ปลำยนิ้ว
เริ่มลูบไล้แขนเนียนลื่นมือของหญิงสำวรำวกับก�ำลังหยอกเย้ำ ลูบขำยำวใต้กระโปรง
จำกนั้นก็เชยคำงเธอขึ้นแล้วบีบกรำมเธอเอำไว้
“เธอตัวสั่นเหรอ สั่นท�ำไมกัน พวกเรำท�ำเพื่อควำมสมบูรณ์แบบทั้งนั้น
นะ!” ในดวงตำที่ยิ้มจนยิบหยีของเขำนั้นแม้แต่ควำมรู้สึกสักเศษเสี้ยวหนึ่งก็ไม่มี
“อื้อ!” เธอสะบัดศีรษะออกอย่ำงแรง พยำยำมอย่ำงสุดชีวิตที่จะท�ำให้เก้ำอี้
ล้ม
